З шляхецкай сям’і. [[6 жніўня]] [[1734]] г. уступіў у Вільні ў [[Езуіты|Таварыства Ісуса]]. Навучаўся ў [[Навагрудскі езуіцкі калегіум|Навагрудскім езуіцкім калегіуме]]<ref name="pam"/>, а потым на філасофскім ([[1735]]—[[1738]])<ref name="АБ"/> і тэалагічным ([[1740]]—[[1744]]) факультэтах [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскай акадэміі]]<ref name="pam">[[Алесь Госцеў|Госцеў А.]] Жаброўскі Тамаш // {{Крыніцы/Памяць/Дзятлаўскі раён|к}}</ref>. Выкладаў паэтыку і рыторыку ў [[Ілукстэ|Ілуксцінскім]] езуіцкім калегіуме (1745—1746), быў прэфектам будаўніцтва ў рэзідэнцыі езуітаў у [[Бабруйск|Бабруйску]]у (1746). Прафесар філасофіі і прэфект бурсы ў [[Кражэй|Крожскім]] езуіцкім калегіуме (1746—1748), міністр (намеснік рэктара па адміністрацыйна гаспадарчых пытаннях) і прэфект будаўніцтва ў віленскім [[Навіцыят|навіцыяце]] (1748—1750). У 1750—1752 гг. вывучаў матэматыку, фізіку, астраномію і архітэктуру ў [[Вена|Вене]] і [[Прага|Празе]]<ref name=":0">[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=7881&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref><ref name="АБ"/>.
Пасля вяртання на Радзіму працаваў у [[Віленская акадэмія|Віленскай езуіцкай акадэміі]] (1752—1758), дзе нанова арганізваў выкладанне матэматыкі, стварыў кабінет эксперыментальнай фізікі і астранамічную абсерваторыю, а таксама сам выкладаў матэматыку і дакладныя навукі. У [[1752]] г. атрымаў у Акадэміі ступень магістра філасофіі і вольных навук<ref name=":0" />. Некаторы час выкладаў у [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкім калегіуме]]<ref name="АБ"/>. Засталіся рукапісы лекцый Т. Жаброўскага па логіцы і матэматыцы<ref name=":0" />.
