Албанія: Розніца паміж версіямі

[[File:Pustec Multilingual Road Signs.jpg|thumb|left|Указальнікі на [[Албанская мова|албанскай]], [[Македонская мова|македонскай]] і англійскай мовах у памежнай з Македоніяй камуне Пустэк]]
Албанія — монаэтнічная дзяржава: асноўны народ — [[албанцы]] — складае 97 % насельніцтва, на поўдні пражываюць грэкі (0,9 %), маюцца таксама [[цыгане]], невялікія супольнасці македанян, чарнагорцаў, [[Арамуны|арамунаў]]. Пытанне нацыянальнага складу ў Албаніі вельмі далікатнае, многія эксперты мяркуюць, што дадзеныя па колькасці меншасцей заніжаны. Так Грэцыя лічыць, што ў Албаніі жывуць 300 000 грэкаў, большасць якіх байкатавала перапіс насельніцтва 2011, таму ў статыстыцы грэкаў на парадак меней.<ref>https://2009-2017.state.gov/documents/organization/238560.pdf</ref>. [[File:Pustec Multilingual Road Signs.jpg|thumb|Указальнікі на [[Албанская мова|албанскай]], [[Македонская мова|македонскай]] і англійскай мовах у памежнай з Македоніяй камуне Пустэк]] Дзяржаўная мова — [[Албанская мова|албанская]] — утварылася са зліцця двух дыялектаў — гегскага (паўночнага) і тоскскага (паўднёвага), на аснове апошняга. Падчас перапісу 2011 албанскую мову назвалі матчынай 98,8 % жыхароў краіны. Дыялекты албанскай мовы дагэтуль адрозніваюць жыхароў поўначы і поўддняпоўдня краіны. [[File:Great Mosque of Durres 2016 Albania.jpg|thumb|left|Вялікая мячэць у [[Дурэс]]е. Іслам быў "прышчэплены" албанцам падчас Асманскага панавання]] На рэгіянальным узроўні выкарыстоўваюца мовы этнічных меншасцей. Албанская грэчаская мова захавала некаторыя старажытныя асаблівасці, страчаныя сучаснай літаратурнай грэчаскай. Што тычыцца рэлігіі, то албанская Канстытуцыя дэкларуе свабоду веравызнання ў секулярнай дзяржаве. Паводле перапісу 2011, 59 % насельніцтва вызнае [[іслам]] пераважна [[суніты|суніцкага]] кірунку, 7 % —складаюць праваслаўныя хрысціяне (або каля 15 % з ужо ўзгаданымі "недалічанымі" грэкамі), 10 % — каталікі. ДоляМусульмане жывуць раўнамерна па ўсёй краіне, каталікоў больш на поўначы, праваслаўных — на поўдні. Цікава адзначыць, што ўсе галоўныя канфесіі паставілі пад сумнеў вынікі перапісу, скардзячыся, што іх "не далічылі". І гэта пры тым, што доля вернікаў у рэчаіснасці меншая з прычыны секулярызацыі ў сацыялістычны перыяд.