Рамуальд Андрэевіч Падбярэскі: Розніца паміж версіямі

Паходзіў з шляхецкага роду [[Род Падбярэзскіх|Падбярэзскіх]]. Часта Падбярэзскіх, у т.л. Рамуальда, называюць '''Друцкімі-Падбярэзскімі''' або '''Падбярэзскімі-Друцкімі''', але род князёў Друцкіх-Падбярэзскіх згас у [[XIV]] ст. Пазней Падбярэззем валодалі князі [[Ямантавічы]], якія зваліся Ямантавічамі-Падбярэзскімі. Пасля згасання Ямантавічаў-Падбярэзскіх іх маёнткі перайшлі па кудзелі да полацкіх баяр Яцковічаў, адна з галін іх роду стала звацца Падбярэзскімі, з яе паходзіў і Рамуальд Падбярэзскі.

Скончыў Віленскую гімназію (1830). Рыхтаваўся да паступлення ў [[Віленскі ўніверсітэт]], але той быў закрыты царскімі ўладамі. У 1836—1840[[1836]]—[[1840]] гг. вучыўся на юрыдычным факультэце [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскага ўніверсітэт]]а. Падтрымліваў сувязі з расійскімі [[славянафілы|славянафіл]]амі. Перакладаў на [[Польская мова|польскую мов]]у рускія байкі і друкаваў іх у часопісе [[Athenaeum|«Athenaeum»]]. З [[1841]] г. пераехаў у [[Пецярбург]], дзе зблізіўся з [[Т. Шаўчэнка]]м. У [[1847]] г. вярнуўся ў Вільню. Выдаваў літаратурна-навуковыя альманахі «[[Rocznik Literacki]]» (т. 1—4, Пецярбург—Вільня, 1843—1849) і «Pamіetnik naukowo-literacki» (т. 1—2, ч. 1—6, Вільня, 1849—1850). Аўтар прадмовы «Беларусь і Ян Баршчэўскі» да кнігі «Шляхціц Завальня…» [[Я. Баршчэўскі|Я. Баршчэўскага]] (1844). Выдаў зборнік [[Т. Лада-Заблоцкі|Т. Лада-Заблоцкага]] «Паэзія» (1845) і «Дыярыуш» [[С. Бельскі|С. Бельскага]] («Athenaeum», 1842. Т. 4). Аўтар публікацый па беларускім фальклоры. За публіцыстычную дзейнасць арыштаваны ў [[1850]] г. і сасланы ў [[Архангельская губерня|Архангельскую губ.губерню]], дзе і памёр.