Найвышэйшая рада БНР: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 10:
З пачаткам наступлення бальшавікоў бальшыня сяброў Найвышэйшай рады БНР эвакуявалася ў [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польшчу]]. Сярод іх пачаліся супярэчнасці. Прыхільнікі супрацоўніцтва з польскім урадам падтрымалі «бунт» [[Люцыян Жалігоўскі|Люцыяна Жалігоўскага]] і ўтварэнне [[Сярэдняя Літва|Сярэдняй Літвы]]. У [[Варшава|Варшаве]] быў створаны [[Беларускі палітычны камітэт]] пад кіраўніцтвам [[Павел Паўлавіч Аляксюк|Паўла Алексюка]], які пазней выконваў функцыі «беларускага ўрада» пры [[Станіслаў Нікадзімавіч Булак-Балаховіч|Станіславу Булак-Балаховічу]] ў часе ягонага Палескага паходу.
 
Зразумеўшы памылковасць арыентацыі па Польшчу, сацыял-дэмакраты прынялі ўдзел у [[Нацыянальна-палітычная нарада (1920)|нацыянальна-палітычнай нарадзе 20 кастрычніка 1920 года]] ў [[Рыга|Рызе]], якую праводзілі БПС-Р і БПС-Ф. Сябра прэзідыума Найвышэйшай рады Кузьма Цярэшчанка ад яе імя прызнаў Народную раду БНР адзіным паўнамоцным прадстаўніком беларускага народа. Найвышэйшая рада спыніла сваё існаванне.
 
== Гл. таксама ==