Уладзімір Іванавіч Адамушка: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Yana Ivaniuk (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
Yana Ivaniuk (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 30:
Настаў перыяд кардынальных зменаў у грамадстве: распаўся Савецкі Саюз. Але Уладзімір Іванавіч у няпросты час перабудовы цвёрда і ўпэўнена ішоў шляхам навукоўцы. З 1991 года ён паступіў на працу ў [[Архівы і справаводства|Дзяржаўны камітэт па архівах і справаводстве Беларусі]], дзе з 1995 года па 2001 займаў пасаду намесніка старшыні Дзяржаўнага камітэта па архівах і справаводству Рэспублікі Беларусь. Менавіта ў гэты прамежак часу выйшлі яго асабістыя і ў сааўтарстве з іншымі навукоўцамі кнігі «Помилуйте… Документы по репрессиям 1939-1941 гг. в Вилейской области» і «Палітычныя рэпрэсіі 20-50 гадоў на Беларусі», зборы дакументаў і матэрыялаў «Белорусские остарбайтеры» і «Нацистское золото» из Беларуси».
Пачынаючы з 2002 года, Уладзімір Адамушка працаваў у Міністэрстве юстыцыі Беларусі. У ліпені [[2002]]—[[2006]] гг. старшыня Камітэта па архівах і справаводству [[Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь]]. З [[2002]] г. — намеснік старшыні Геральдычнага савета пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь. З кастрычніка [[2006]] да снежня 2016 — дырэктар Дэпартамента па архівах і справаводству [[Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь|Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь]]<ref>https://minjust.gov.by/be/</ref>. Пасада дырэктара Дэпартамента давала выдатныя магчымасці для цікавых навуковых даследаванняў. Гэтаму спрыяла і назначэнне намеснікам старшыні Геральдычнага савета пры Прэзідэнце Беларусі. Гады выдаліся плённымі, і свет пабачылі наступныя выданні:
З’яўляецца прадстаўніком [[Урад Рэспублікі Беларусь|Урада Рэспублікі Беларусь]] у Папячыцельскім савеце Фонду ФРГ «Памяць, адказнасць і будучыня».
| |||