Тын: Розніца паміж версіямі

'''Тын''' ці '''астрог''', '''парка́н''', '''паліса́д''' ({{lang-fr|palissade}}, {{lang-it|palizzata}}, {{lang-la|palus}}; таксама {{lang-be|астракол}} і {{lang-ru|частокол}}): — [[абарончае збудаванне]], якое складаецца з раду [[драўніна|драўляных]] слупоў, убітых ці ўкапаных ніжнімі канцамі ў [[грунт]].<ref>Піваварчык; Якімовіч.</ref>

Таксама '''астрогам''' на землях Беларусі называлася частка горада, абнесеная сцяной-астрогам (напрыклад, у Мазыры, Крычаве).<ref name=yakim/>

Найпрасцейшае, вядомае са старажытнасці, абарончае збудаванне, якое выцясніла дагістарычныя загароды з калючага кустоўя вакол паселішчаў<ref>Fortification and siegecraft // {{крыніцы/Брытаніка 1911}}</ref>; простасць і хуткасць выканання зрабілі яго пераважным тыпам умацаванняў у тых мясцовасцях, дзе існавалі запасы лесу (напрыклад, у Англіі  — да сяр. 12 ст.<ref>{{крыніцы/Окшат Замак}}</ref>, на землях Русі  — да пач. 13 ст.). З развіццём вайсковай справы, на Захадзе былі выцесненыя каменнымі ўмацаваннямі. Як тымчасовыя палявыя ўмацаванні, тыны (палісады) ўжываліся і ў новы час (19 ст.).

На землях Беларусі астрогі вядомыя з часоў жалезнага веку. Пашыраны ў абарончым будаўніцтве 9—14 ст. У драўляных замках 16—18 ст. выцесненыя [[Гародня, фартыфікацыя|гароднямі]] і [[тарастараса]]мі, але выкарыстоўваліся на меней важных участках абароны і пры неабходнасці хутка збудаваць абарончую сцяну. Вядомыя ў замках Віцебска, Полацка, Мазыра, Рагачова і інш., таксама як агараджальная канструкцыя феадальных сядзіб (Дастоева, сучасны [[Іванаўскі раён]]).<ref name=yakim>Якімовіч.</ref> Астрогамі часам абкружалі [[вёска|вёскі]] і [[мястэчка|мястэчкі]].