Святаслаў Іванавіч: Розніца паміж версіямі

|бацька = [[Іван Аляксандравіч, князь смаленскі|Іван Аляксандравіч]]▼

Сын вялікага князя смаленскага [[Іван Аляксандравіч (князь смаленскі)|Івана Аляксандравіча]]. Праводзіў палітыку, накіраваную на захаванне незалежнасці [[Смаленскае княства]] і ўвесь час быў вымушаны лавіраваць паміж Масквой і [[Вільня]]й. Спрабаваў вярнуць захопленыя вялікім князем [[ВКЛ]] [[Альгерд]]ам паволжскія землі (паход [[1358]] на Белую), але ў выніку страціў [[Мсціслаў]] з Пасожжам ([[1359]]) і быў вымушаны падпарадкаваць сваю дзейнасць інтарэсам ВКЛ. Дружына Святаслава Іванавіча ў [[1368]] і [[1370]] гг. прымала ўдзел у [[Вайна Вялікага Княства Літоўскага з Маскоўскай дзяржавай (1368—1372)|паходах Альгерда на Маскву]]. За парушэнне дагавора з Масквой у [[1368]] г. вялікі князь смаленскі быў адлучаны [[мітрапаліт Кіеўскі і ўсяе Русі|мітрапалітам кіеўскім]] [[Аляксей (мітрапаліт Кіеўскі)|Алексіем]] ад царквы, што пацвердзіў у [[1370]] г. канстанцінопальскі патрыярх [[Дыянісій I (патрыярх)|Дыянісій I]]. У [[1375]] г. Святаслаў Іванавіч заключыў саюзны дагавор з [[Маскоўская дзяржава|Масквой]] і ўдзельнічаў у паходзе супраць [[Вялікае княства Цвярское|Вялікага княства Цвярскога]]. Вынікам гэтага было спусташэнне Альгердам у [[1376]] г. смаленскіх зямель. У пачатку 1380-х г. Святаслаў Іванавіч каардынаваў сваю знешнюю палітыку з князем [[Андрэй Полацкі|Андрэем Полацкім]]. У [[1386]] г. разам з ім пачаў барацьбу супраць Вільні і спрабаваў вярнуць захопленыя ВКЛ паўночна-заходнія воласці Смаленскага княства. Пасля няўдалай аблогі [[Віцебск]]а і [[Орша|Оршы]] спрабаваў узяць [[Мсціслаў]]. [[29 красавіка]] пад сценамі горада адбылася [[Мсціслаўская бітва 1386|бітва]] з падышоўшым войскам ВКЛ, у якой Святаслаў Іванавіч быў забіты.▼