Румбольд Валімонтавіч: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др кропка
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{вызнч|1=Румбольд–Ламберт Валімонтавіч}}, {{вызн2|1=Рамбольд (Румбольт) Валімунтавіч}} (?[[1371]] — [[лістапад]] [[1432]]), [[Старосты жамойцкія|староста жамойцкі]] ([[1409]]–[[1411]]), [[Маршалкі земскія літоўскія|маршалак земскі ВКЛ]] ([[1412]]–1432), [[Ваяводы віцебскія|староста віцебскі]] (узг. [[1422]] <ref>Як староста віцебскі запісаны ў [[Мельніцкі дагавор, 1422|Мельніцкім дагаворы]] ([[1422]])</ref>). Адзін з [[Паны-рада|радцаў]] вялікага князя [[Вітаўт]]а. Сын уплывовага літоўскага баярына [[Валімонт Бушкавіч|Валімонта Бушкавіча]], малодшы брат [[Яўнут Валімонтавіч|Яўнута]] і старэйшы, [[Кезгайла Валімонтавіч|Кезгайлы]], [[Шадзібор Валімонтавіч|Шадзібора]], [[Гедзігерд Валімонтавіч|Гедзігерда]] і [[Судзівой Валімонтавіч|Судзівоя Валімонтавічаў]] (Гл. падр. [[Род Кезгайлаў]]). Пад хрысціянскім іменем Ламберт узгадваецца ў [[1409]].
 
Паводле [[Ян Длугаш|Я. Длугаша]] ў чэрвені [[1409]] Вітаўт пасылае Румбольда з войскам супраць немцаў у [[Жамойць]], дзе Румбольд займае ўсе ордэнскія замкі і бярэ ў палон ордэнскага фогта Жамойці [[Міхаіл Кухмайстэр|Міхайла Кухмайстра]], такім чынам вярнуўшы гэтую зямлю пад ўладу [[ВКЛ]].<ref>[http://www.vostlit.info/Texts/rus5/Dlugos/frametext2.htm Ян Длугош. Грюнвальдская битва. М. Изд. АН СССР. 1962. С. 46.] Я. Длугаш пазначыў гэтыя падзеі пад 1408 годам, назваўшы Румбольда маршалкам, але як маршалак ён вядомы толькі з 1412 і падзеі адбываліся ў 1409.</ref> Румбольд узначальваў дэлегацыю ВКЛ на [[Канстанцкі сабор|Канстанцкім саборы]] ([[1414]]-[[1418]]).