Павел Вент: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя, афармленне
др ст.
Радок 24:
|роспіс =
}}
'''Павел Вент (Вэнт)''' (сапраўднае імя: '''Павел Фёдаравіч Вендт''') ({{ДН|17|6|1880}}, маёнтак Крыніца, [[Мінская губерня]], [[Расійская імперыя]] — да 1971, [[Прага]],<ref>[http://pulstime.com/2019/03/28/general-bnr-pavel-vent-na-sluzhbe-belarusi-i-chehii/ Генерал БНР Павел Вент: на службе Беларуси и Чехии], 28.03.2019 // PULSE</ref>, [[Чэхія]]) — афіцэр расійскай арміі (1900—1918), [[генерал-маёр]] [[БНР]] (1919—1921), афіцэр расійскай арміі (1900—1918), [[падпалкоўнік]] чэхаславацкай арміі (1921—1935)<ref>[https://tip.by/general-bnr-pavel-vent-na-sluzhbe-belarusi-i-chehii/ Генерал БНР Павел Вент: на службе Беларуси и Чехии], 28.03.2019 // Tip.by</ref>.
 
== Біяграфія ==
 
Нарадзіўся ў [[Шляхта|шляхецкай]] [[Лютэранства|лютэранскай]] сям’і. Скончыў Кадэцкі корпус, Міхайлаўскае артылерыйскае вучылішча, электратэхнічныя курсы (інстытут), ваенна-аўтамабільную школу, Мікалаеўскую ваенную акадэмію з дадатковым курсам Генеральнага штаба. Падчас [[Грамадзянская вайна ў Расіі|Грамадзянскай вайны ў Расіі]] — начальнік штаба Заходняй (Беларускай) арміі, камандзір Крымскага коннага палка. Быў у прыязных адносінах з генералам Сакіро-Яхантавым, галоўным інспектарам па фарміраванні Добраахвотніцкай арміі. Пасля выдзялення, са згоды французаў, Урадам УНР сродкаў на фарміраванне беларускіх часцей, у [[Адэса|Адэсе]] пачалося фарміраванне беларускай дывізіі, яе камандзірам быў прызначаны П. Вент, якому неўзабаве прысвоілінадалі генеральскі чынзванне<ref>Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі… Т. 1, кн. 1. — С. 552.</ref>. Камандзір Асобнай беларускай дывізіі на поўдні Расіі і прадстаўнік БНР пры штабе войскаў Кааліцыі. Падчас эвакуацыі ў канцы сакавіка — пачатку красавіка 1919 г.года французаў і «добраахвотнікаў» з Адэсы, мусіла эвакуіравацца і беларуская дывізія, аднак камандзір дывізіі П. Вент застаўся ў Адэсе і перайшоў на бок бальшавікоў. Бальшавікі на базе дывізіі пачалі фарміраванне беларускай савецкай брыгады, якая хутканеўзабаве налічвала ўжо 10 тысяч байцоў, камандаваў брыгадай генерал П. Вент. Нацыянальна настроеныя афіцэры выступалі за перадыслакацыю брыгады ў Мінск, каб выбіць адтуль бальшавікоў, але гэта не было дазволена, у Адэсе пачалося паўстанне М. Грыгор’ева, да якога прымкнуўдалучыўся П. Вент. Паўстанне, аднак, было падаўленазадушана і Венту прыйшлосядавялося ўцякаць, а брыгада была адпраўленадпраўлена на фронт<ref>Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі… Т. 1, кн. 1. — С. 553.</ref>. Інструктар Генеральнага штаба Літоўскай арміі і вайсковы радца пры [[Вайскова-дыпламатычная місія БНР у Латвіі і Эстоніі|Вайскова-дыпламатычнай місіі БНР у Эстоніі і Латвіі]], генерал-маёр БНР быў, асабіста ўпаўнаважаны [[Рада народных міністраў БНР|Радай народных міністраў БНР]] весці перамовы з урадам Эстоніі пра прызнанне Эстоніяй незалежнасці БНР і пра пасрэдніцтва Эстоніі і перамовах з урадам Савецкай Расіі. Вёў ліставаннеЛіставаўся з камандзірам [[Асобны атрад БНР у Эстоніі|Асобнага атрада БНР у Эстоніі]] — генералам [[С. Булак-Балаховіч]]ам па пытаннях фарміравання атрада.
 
Пахаваны на [[Вышаградскія могілкі|Вышаградскіх могілках]].