Адуванчык лекавы: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
удакладненне |
афармленне |
||
Радок 21:
}}
[[Файл:Taraxacum officinale. Pyszkowo.jpg|міні]]
'''Адуванчык лекавы''', '''дзьмухавец лекавы'''<ref name="ЛРКЛ">Назва '''Дзьмухавец лекавы''' згодна з {{ЛРКЛ}}</ref> (''Taraxacum officinale'') — шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных (астравых)
== Назва ==
Родавая назва ''Taraxácum'' паходзіць ад лацінізацыі арабскай (tharakhchakon) або персідскай (talkh chakok) назвы іншай складанакветнай расліны.
Відавую назву ''officinále'' — лекавы, расліна атрымала ад {{lang-la|officína}} -майстэрня, аптэка - з-за ўжывання расліны ў якасці лекавага сродку.
Народныя назвы малачай, багатка, коцікі, папок, дмухель, жоўтая цыкор’я, зубнік.
== Батанічнае апісанне ==
Расліна вышынёй 10—30 см. Корань тоўсты вертыкальны. Лісце стругападобна-перыстае, звужанае ў крылаты чаранок, часта з ружовай сярэдняй жылкаю, у разетцы. Кветкі двухполыя, язычковыя, залаціста-жоўтыя, у кошыках на верхавінках бязлістых, пустых усярэдзіне сцяблоў (стрэлак). Абгортка званочкавая, з некалькіх радкоў лісцікаў. Плод — сямянка з носікам і чубком. Усе часткі расліны з белым млечным сокам.
== Экалогія ==
На Беларусі расце на лугах, палянах, газонах, уздоўж дарог, цвіце ў маі — жніўні.
== Значэнне і выкарыстанне ==
Лекавая (жаўцягонны сродак і ўзбуджальнік апетыту), кармавая, харчовая расліна (маладое лісце спажываецца на салату), мае ў сабе трытэрпенавыя злучэнні, стэрыны, інулін і інш. 3 лекавымі мэтамі выкарыстоўваюцца карані (збіраюцца восенню і вясной).
Радок 33 ⟶ 47:
== Літаратура ==
* ''Кудрашова М.'' Адуванчык // Энцыклапедыя прыроды Беларусі / гал. рэд. І. П. Шамякін. Т. 1. — Мн.: БелСЭ, 1983. — С. 40-41.
{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Астравыя]]
| |||