Кандрат Крапіва: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
||
Радок 116:
У прадмове да апошняй прыжыццёвай кнігі Кандрата Крапівы «Калючы строй», якая выйшла ў [[1989]] годзе ў выдавецтве «Мастацкая літаратура», пісьменнік і літаратуразнаўца [[Іван Якаўлевіч Навуменка|Іван Навуменка]] пісаў: «Калі б Кандрат Крапіва нават не напісаў сваіх драм і сатырычных камедый, рамана „Мядзведзічы“, то аднымі толькі сваімі байкамі, сатырычнымі вершамі ён заняў бы адно з першых месцаў у беларускай літаратуры». І крыху ніжэй растлумачыў: «Гэта такі згустак вострага народнага розуму, варожага смеху, абсмейвання зла і зацвярджэння дабра, якіх да Крапівы не ведала беларуская літаратура»<ref name="РКК"/>.
Гісторык і палітык [[Зянон Пазняк]] заўважае, што па поглядах Кандрат Кандратавіч быў сталіністам, і паказвае, як той быў збянтэжаны калі зразумеў, што п’есай [[Хто смяецца апошнім, п'еса|«Хто смяецца апошнім»]] паслужыў і антысталіністам. Таксама З. Пазняк згадвае, што да віцэ-прэзідэнта АН БССР акадэміка К. Атраховіча (Крапівы) мала хто аб нечым звяртаўся, бо ведалі, што той «нікому ні ў чым не дапамог, і марнавацца не мела сэнсу»<ref>[https://history.nn.by/?c=ar&i=222521 nn.by]</ref>.
== Узнагароды ==
| |||