584
праўкі
Belarus2578 (размовы | уклад) др (Вяртанне выдаленага.) |
|||
[[Выява:Russia-Moscow-Cathedral of Christ the Saviour-3.jpg|thumb|250px|[[Храм Хрыста Збавіцеля]] — прыклад руска-візантыйскага стылю]]
'''Руска-візантыйская архітэктура''' ('''Руска-візантыйскі стыль''') — кірунак у архітэктуры і дэкаратыўна-прыкладным мастацтве ў рамках [[Гістарызм|гістарызму]], заснаваный на інтэрпрэтацыі формаў візантыйскага і старажытнарускага дойлідства<ref name=bigenc>''Печёнкин И. Е.'' [https://bigenc.ru/fine_art/text/3522234 Русско-византийский стиль] // Большая российская энциклопедия. Том 29. Москва, 2015, стр. 76</ref>.
Стыль зарадзіўся ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] ў першай палове XIX стагоддзя. Заснавальнікам дадзенага стылю прынята лічыць Канстанціна Тона. Аформіўся ў пачатку 1830-х гадоў як цэласнае кірунак, руска-візантыйскі стыль быў непарыўна звязаны з паняццем народнасці, выказваючы ідэі культурнай самадастатковасці Расіі, а таксама яе палітычнай і канфесійнай пераемнасці ў адносінах да Візантыі<ref name=bigenc/>. У вузкім сэнсе руска-візантыйскім стылем называюць менавіта стыль Канстанціна тоны, распаўсюджаны ў другой траціны XIX стагоддзя, а пазнейшыя пабудовы, больш падобныя на архітэктуру Візантыі, называюць неовизантийским стылем<ref name=problema-stilya>[https://cyberleninka.ru/article/n/problema-stilya-v-sovremennoy-hramovoy-arhitekture-rossii Проблема стиля в современной храмовой архитектуре России — тема научной статьи по строительству и архитектуре читайте бесплатно текст научно-исследовательской работы в электро…]</ref>.
== У Беларусі ==
У Беларусі ў гэтым стылі былі збудаваныя многія тагачасныя праваслаўныя цэрквы ([[Баранавічы]], [[Барысаў]], [[Брэст]], [[Гродна]]) і інш. Найбольш удалымі творамі гэтага стылю ў Беларусі лічацца [[Свята-Петра-Паўлаўскі храм-помнік|мемарыяльны храм]] у в. [[Аграгарадок Лясная|Лясной]], прысвечаны 200-годдзю [[бітва пад Лясной, 1708|перамогі рускіх над шведамі]] і [[капліца-склеп Паскевічаў|капліца склепу Паскевічаў]] у Гомелі<ref>Чантурыя, С. 273.</ref>, [[Сабор Святых апосталаў Пятра і Паўла, Мінск|сабор Пятра і Паўла]] ў Мінску, Георгіеўская царква ў [[Горад Чавусы|Чавусах]] і інш. З іншага боку, па прамым указанні царскіх уладаў дзесяткамі будаваліся і горшыя ўзоры гэтага стылю (напр., у [[Полацк]]у, [[Віцебск]]у, [[Барысаў|Барысаве]] і інш.), ацэненыя яшчэ ў савецкія часы як матэрыяльны выраз [[каланіялізм|каланіяльнай]] палітыкі царызму<ref>Кацар, С. 114, 115.</ref>.
|