Станіслаў Ішора нарадзіўся [[12 красавіка]] [[1838]] года ў вёсцы Цасарка (зараз [[ВількамірскіУкмяргскі раён|ВількамірскагаУкмяргскага раёна]] Віленскага[[Вільнюскі павет|Вільнюскага павета]]). Сын Станіслава Ішоры і Марыі Шантыр. Скончыў гімназію ў [[Вільня|Вільні]] і паступіў у [[Імператарская Рымска-каталіцкая духоўная акадэмія ў Санкт-Пецярбургу|Пецярбургскую духоўную акадэмію]]. Гэта была адзінаадзіная ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] ўстанова для навучання каталіцкіх ксяндзоў. Пасля пасвячэння ў [[1861]] годзе быў вікарыем у парафіі [[Жалудок]] [[Лідскі павет (Расійская імперыя)|Лідскага павета]].
Браў удзел у Нацыянальна-вызваленчым паўстанні 1863—1864 гадоў. [[8 лютага]] [[1863]] года ксёндз з Жалудка Станіслаў Ішора зачытаў у касцёле [[Маніфест 22 студзеня|маніфест паўстанцаў]]. Сам святар пайшоў у паўстанцкі аддзел [[Людвік Нарбут|Людвіка Нарбута]]. Але потым ён добраахвотна здаўся, каб вызваліць пробашча жалудоцкага касцёла. Пробашча арыштавалі якраз з нагоды зачытанага вернікам маніфеста, да чаго ён не меў дачынення. Станіслава Ішору напачаткуспачатку пакаралі пяццю гадамі катаргі. Але асабіста [[Міхаіл Мікалаевіч Мураўёў-Віленскі|Міхаіл Мураўёў-вешальнік]] замяніў пакаранне на расстрэл. Ксяндза пакаралі смерцю ў [[Лукішкі|Лукішскай турме]] ў Вільні [[3 чэрвеня]] [[1863]] года<ref name=":0">[http://dossier.bymedia.net/index.php?option=com_apressdb&view=publications&layout=entry&id=24034 У ЛІДЗЕ АДКРЫТА МЕМАРЫЯЛЬНАЯ ШЫЛЬДА, ПРЫСВЕЧАНАЯ РАССТРАЛЯНЫМ У 1863 ГОДЗЕ КСЯНДЗАМ радыё «Свабода» 14 ліпеня 2003 Сяргей Астраўцоў, Гродна]</ref>. Сведкі пакарання смерцю ўспаміналі, што святар звярнуўся да натоўпу з такімі словамі: «Трымацца і не падаць духам. Мы паміраем, а вам перадаём далейшыя лёсы Айчыны». Ксёндз Станіслаў Ішора стаў першай ахвярай Мураўёва-вешальніка<ref>[http://pawet.net/library/history/city_district/religion/ksjandzy1863/%D0%9B%D1%96%D0%B4%D1%81%D0%BA%D1%96%D1%8F_%D0%BA%D1%81%D1%8F%D0%BD%D0%B4%D0%B7%D1%8B_%D1%9E_%D1%81%D1%82%D1%83%D0%B4%D0%B7%D0%B5%D0%BD%D1%8C%D1%81%D0%BA%D1%96%D0%BC_%D0%BF%D0%B0%D1%9E%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D1%96_1863_%D0%B3..html Лідскія ксяндзы ў студзеньскім паўстанні 1863 г.]</ref>.
