Анатоль Мікалаевіч Кулагін: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{вучоны}}
{{цёзкі2|Кулагін}}
'''Анатоль Мікалаевіч Кулагін''' ({{ДН|23|1|1947}}, {{МН|Барысаў||горад Барысаў}}) — беларускі [[мастацтвазнавец]], [[гісторык архітэктуры]]. [[Кандыдат мастацтвазнаўства|Кандыдат]] ([[1986]]), [[доктар мастацтвазнаўства]] ([[2005]]).
== Біяграфія ==
Скончыў [[Беларускі політэхнічны інстытут]] ([[1960]]). Працаваў архітэктарам у інстытуце «[[Белмясцпрампраект]]», асістэнтам мастака на кінастудыі «[[Беларусьфільм]]». З [[1970]] у [[Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору|Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору]] [[АН Беларусі]].
Член Саюза архітэктараў РБ з 1979, навуковага савета ІМЭФ НАН Беларусі і [[Таварыства аховы помнікаў Беларусі|Таварыства аховы помнікаў]] з [[1986]] года.
== Навуковая дзейнасць ==
Працы [[Архітэктура Беларусі|гісторыі і тэорыі архітэктуры]] і [[мастацтва Беларусі]]: «Архітэктура палацава-сядзібных ансамбляў Беларусі. Другая палова XVII — пачатак XIX ст.» (1981), «Помнікі Слоніма» (у сааўт. з [[Валянціна Браніславаўна Караткевіч|В. Б. Караткевіч]], [[1983]]), «Ambony rokokowe w kosciołach na Białorusi» ({{нп5|Biuletyn Historii Sztuki||pl|Biuletyn Historii Sztuki}}. 1988, № 1-2), «Архітэктура і мастацтва ракако на Беларусі: У кантэксце агульнаеўрапейскай культуры» ([[1989]]), «Архітэктары Савецкай Беларусі: Біяграфічны даведнік» (у аўтарскім калектыве, [[1991]]), «Шэдэўры архітэктуры ракако. Гісторыка-архітэктурны нарыс» (1991), «Адраджэнне готыкі» ([[1993]]), «Элітная архітэктура барока Беларусі ў агульнаеўрапейскім кантэксце» (1998).
Адзін з аўтараў [[Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі|«Збору помнікаў гісторыі і культуры Беларусі»]] (т. 1—7, [[1984]]—[[1988]]; [[Дзяржаўная прэмія БССР|Дзяржаўная прэмія Беларусі]] [[1990]]), «Гісторыі беларускага мастацтва» (т. 2—3, 1988—89), кніга «Страчаная спадчына» (1998). У суаўтарстве з [[А. Валахановіч]]ам выдаў кнігу «Дзержинщина: Прошлое и настоящее» ([[1986]]). Працуючы над кнігай,
<!--"Страчаная спадчына» (у аўт. кал., 1998,2003), «Хрысщянсгая храмы Белы ару ci на фотаздымках Яна Балзункев1ча. Пачатак XX стагод-дзя» (у сааўт. з В.А Герасімавічам, 2000), «Эклекгыка» (2000) «Беларусь у малюнках Напалеона Орды. Іншая Панова XIX стагоддзя» (у сааўт. з В. А. Герасімавічам, 2001), "Каталцгая храмы на БЕПАРУСГ (2000), "Праваслауныя храмы на БЕПАРУСГ (2СЮ1), "Праваслауныя храмы БЕПАРУСГ (2007), "Катаў"цк1я храмы БЕПАРУСГ (2008). Одзін з аўтараў "Збору помнткау псгорьн i культуры БЕПАРУСГ (т. 1—7, 1984—1988), "Псгорьн беларускагз мастацтва* (1988—1989, т. 2, 3), "Архггэктура БЕЛАРУСГ
-->
== Узнагароды ==
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1990), прэміі «За духоўнае адраджэнне» (2002), польскай прэміі «Przegląd Wschodni 2001». Узнагароджаны дыпломам XIV Рэспубліканскага конкурсу лепшых архітэктурных твораў (2009), Ганаровай граматай архібіскупа [[Т. Кандрусевіч]]а (2009).
▲(т. 2—3, 1988—89), кніга «Страчаная спадчына» (1998). У суаўтарстве з [[А. Валахановіч]]ам выдаў кнігу «Дзержинщина: Прошлое и настоящее» ([[1986]]). Працуючы над кнігай, аб'ездзіў усе архітэктурныя помнікі і помнікі прыроды раёна, зрабіў замеры, замалёўкі, фотаздымкі іх і змясціў у кнізе<ref>Кулагін Анатоль Мікалаевіч // {{Крыніцы/Памяць/Дзяржынскі раён|к}} С. 606.</ref>.
== Творы ==
* Архитектура дворцово-усадебных ансамблей Белоруссии:
* Помнікі Слоніма. Мн., 1983 (разам з [[В. Б. Караткевіч]]);
* Дзержинщина: Прошлое и настояшее. Мн., 1986 (разам з [[А. І. Валахановіч]]ам),
* Шэдэўры архітэктуры ракако. Мн., 1991.
* Элітная архітэктура барока Беларусі ў агульнаеўрапейскім кантэксце // Барока ў беларускай культуры і мастацтве. Мн., 1998;
* Ambony rokokowe w kościołach na Białorusi // {{нп3|Biuletyn Historii Sztuki||pl|Biuletyn Historii Sztuki i Kultury}}. 1988. №
{{зноскі}}
| |||