Градыент: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Гл. таксама: вікіфікацыя
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
[[Выява:градиент холма.gif|thumb|400px|Аперацыя градыента пераўтварае пагорак (злева), калі глядзець на яго зверху, у поле вектараў (справа). Відаць, што вектары накіраваны «ў горку» і тым даўжэйшыя, чым круцейшы нахіл.]]
 
У [[вектарнае злічэнне|вектарным злічэнні]] '''градые́нт''' [[скалярнае поле|скалярнага поля]]  — [[вектарнае поле]], якое ўказвае напрамак найхутчэйшага нарастання скалярнага поля, а амплітуда гэтага поля ёсць хуткасць нарастання. У [[дэкартава сістэма каардынат|дэкартавых каардынатах]] градыент роўны вектару [[частковая вытворная|частковых вытворных]] функцыі па адпаведных каардынатах.
 
Напрыклад, калі ўзяць у якасці <math>\varphi</math> вышыню паверхні зямлі над узроўнем мора, то яе градыент у кожным пункце будзе паказваць «напрамак самага крутога пад'ёмупад’ёму», а сваёю велічынёй характарызаваць крутасць схілу.
 
З матэматычнага пункту гледжання градыент  — гэта [[Вытворная Фрэшэ|вытворная]] скалярнай функцыі, вызначанай на вектарнай прасторы.
 
Прастора, на якой вызначана функцыя і яе градыент, можа быць, увогуле кажучы, як звычайнай трохмернай прасторай, так і прасторай любой іншай размернасці і любой фізічнай прыроды, ці чыста абстрактнай.
 
Тэрмін упершыню з'явіўсяз’явіўся ў метэаралогіі, а ў матэматыку быў уведзены [[Джэймс Клерк Максвел|Максвелам]] у 1873  г. Абазначэнне ''grad'' таксама прапанаваў Максвел.
 
'''Стандартныя абазначэнні''':
Радок 15:
або, з выкарыстаннем [[Аператар набла|аператара набла]],
: <math>\nabla \varphi</math>
— замест <math>\varphi</math> можа быць любое скалярнае поле, абазначанае любою літарай, напрыклад <math>\mathrm{grad}\, V, \nabla V</math>  — абазначэнне градыента поля ''V''.
 
== Азначэнне ==
Радок 21:
У выпадку трохмернай прасторы градыентам
скалярнай [[Функцыя, матэматыка|функцыі]] <math>\varphi = \varphi(x,y,z)</math> каардынат <math>x</math>, <math>y</math>, <math>z</math> называецца вектарная функцыя з кампанентамі
: <math>\left(\frac {\partial \varphi} {\partial x},\frac {\partial \varphi} {\partial y}, \frac {\partial \varphi} {\partial z}\right).</math>
 
Абазначыўшы адзінкавыя вектары (орты) па восях прамавугольных дэкартавых каардынат як <math>\vec e_x, \vec e_y, \vec e_z,</math> градыент можна запісаць у выглядзе:
: <math>\mathrm{grad}\,\varphi = \nabla \varphi = \frac {\partial \varphi} {\partial x} \vec e_x + \frac {\partial \varphi} {\partial y} \vec e_y + \frac {\partial \varphi} {\partial z} \vec e_z.</math>
 
Калі <math>\varphi</math>  — функцыя <math>n</math> зменных <math>x_1,\ldots,x_n,</math> то яе градыентам называецца <math>n</math>-мерны вектар
: <math>\left(\frac{\partial \varphi}{\partial x_1},\ldots,\frac{\partial \varphi}{\partial x_n}\right),</math>
 
Радок 32:
 
* Размернасць вектара градыента поля вызначаецца, такім чынам, размернасцю прасторы (ці мнагастайнасці), на якой зададзена гэта [[скалярнае поле]].
* '''Аператарам градыента''' (які звычайна абазначаюць як <math>\mathrm{grad}</math> або <math>\nabla</math>) называецца аператар, дзеянне якога на скалярную функцыю (поле) дае яе градыент. Гэты аператар іншы раз называюць проста "«градыентам"».
 
Сэнс градыента любой скалярнай функцыі <math>f</math> у тым, што яго скалярны здабытак з бесканечна малым вектарам перамяшчэння <math>d\mathbf{x}</math> дае [[поўны дыферэнцыял]] гэтай функцыі пры адпаведным змяненні каардынат у прасторы, на якой вызначана <math>f</math>, г. зн. лінейную (у выпадку агульнага становішча яна ж галоўная) частку змянення <math>f</math> пры перамяшчэнні на <math>d\mathbf{x}</math>. Прымяняючы адну і тую ж літару для абазначэння функцыі ад вектара і адпаведнай функцыі ад яго каардынат, можна напісаць:
Радок 39:
+ \frac {\partial f} {\partial x_3}\,dx_3 + \ldots = \sum_i \frac {\partial f} {\partial x_i}\,dx_i = (\mathrm{grad}\,\mathbf{f} \cdot d\mathbf x).</math>
 
Варта тут заўважыць, што раз формула поўнага дыферэнцыяла не залежыць ад віду каардынат <math>x_i</math>, г.зн. ад прыроды параметраў {{math|''x''}} увогуле, то атрыманы дыферэнцыял з'яўляеццаз’яўляецца скалярным інварыянтам пры любых пераўтварэннях каардынат, а раз <math>d\mathbf{x}</math>  — гэта вектар, то градыент, вылічаны звычайным спосабам, аказваецца [[каварыянтны вектар|каварыянтным вектарам]], г.зн. вектарам, прадстаўленым у дуальным базісе, які толькі і можа даць скаляр пры простым складанні здабыткаў каардынат звычайнага ([[контраварыянтны вектар|контраварыянтнага]]), г.зн. вектарам, запісаным у звычайным базісе. Такім чынам, выраз (увогуле кажучы  — для адвольных крывалінейных каардынат) можа быць цалкам правільна і інварыянтна запісаны як:
 
<math>d f = \sum_i (\partial_i f)\,dx^i</math>
Радок 63:
Паняцце градыента прымяняецца не толькі ў фізіцы, але і ў сумежных і нават параўнальна далёкіх ад фізікі навуках (іншы раз гэта прымяненне мае колькасны, а часам і проста якасны характар).
 
Напрыклад, ''градыент канцэнтрацыі''  — нарастанне ці спаданне па якім-небудзь напрамку канцэнтрацыі растворанага рэчыва, ''градыент тэмпературы''  — павелічэнне ці памяншэнне па якім-небудзь напрамку тэмпературы асяроддзя і пад.
 
Градыент такіх велічынь можа быць выкліканы рознымі прычынамі, напрыклад, механічнаю перашкодаю, дзеяннем электрамагнітных, гравітацыйных ці іншых палёў або адрозненнямі ў растваральнай здольнасці пагранічных фаз.
Радок 72:
: <math>\gamma(h)=\{(x_1,\ldots,x_n) : \varphi(x_1,\ldots,x_n)=h\}.</math>
 
Няцяжка паказаць, што градыент функцыі <math>\varphi</math> у кропцы <math>\vec{x}^0</math> перпендыкулярны яе лініі ўзроўню, якая праходзіць праз гэту кропку. Модуль градыента паказвае найбольшую скорасць змянення функцыі ў наваколлі <math>\vec{x}^0</math>, г.зн. частату ліній узроўню. Напрыклад, лініі ўзроўню вышыні рысуюцца на тапаграфічных картах, пры гэтым модуль градыента паказвае крутасць спуску ці пад'ёмупад’ёму ў дадзенай кропцы.
 
== Сувязь з вытворнаю па напрамку ==
Радок 80:
: <math> \frac{\partial \varphi}{\partial \vec e}=\frac{\partial \varphi} {\partial x_1} e_1+\ldots+\frac{\partial \varphi}{\partial x_n} e_n = (\nabla \varphi,\vec e) </math>
 
Такім чынам, для вылічэння вытворнай па любым напрамку дастаткова знаць градыент функцыі, то бок вектар, кампаненты якога з'яўляюццаз’яўляюцца яе частковымі вытворнымі.
 
== Градыент у артаганальных крывалінейных каардынатах ==
: <math>\operatorname{grad} U(q_1,q_2,q_3) = \frac{1}{H_1}\frac{\partial U}{\partial q_1}\vec{e}_1 + \frac{1}{H_2}\frac{\partial U}{\partial q_2}\vec{e}_2 + \frac{1}{H_3}\frac{\partial U}{\partial q_3}\vec{e}_3,</math>
дзе <math>H_i</math>  — [[каэфіцыенты Ламе]].
 
=== Палярныя каардынаты (на плоскасці) ===
Радок 120:
* [[Формулы вектарнага аналізу]]
* [[Аператар набла]]
* [[ТэорыяКласічная тэорыя поля]]
* [[Градыент канцэнтрацыі]]
* [[4-градыент]]
Радок 126:
 
== Літаратура ==
* Дубровин Б. А., Новиков С. П., Фоменко А. Т.  Современная геометрия. Учебное пособие для физико-математических специальностей университетов, 1986. стр.30
 
{{Дыферэнцыяльнае злічэнне}}
{{rq|sources|topic=math}}
 
{{mathanalysis-stub}}
 
[[Катэгорыя:Вектары]]