Архірэйская Слабодка: Розніца паміж версіямі

Паводле беларускага падарожніка і краязнаўца [[Павел Міхайлавіч Шпілеўскі|Паўла Шпілеўскага]], у сярэдзіне [[XIX стагоддзе|XIX ст.]] на месцы прадмесця быў [[хутар]] ''Пустыня'', «''аточаны бярозавымі і хваёвымі лясамі, знакаміты сваёй чысценькай сажалкай, садам і домікамі з мяккай гліны з дамешкамі верасу, пабудаванымі паводле плану самога ўладальніка хутару архіепіскапа Антонія..., пры Пустыні заснаваная архірэйская царква ў імя святога Антонія''»<ref>[[Павел Шпілеўскі|Шпилевский П. М.]] Путешествие по Полесью и белорусскому краю. Мн., 1992 // {{Крыніцы/Памяць/Мінск|1к}} С. 468</ref>. Мяркуецца, што менавіта ад царкоўнага чыну «[[Епіскап|архірэй]]» і пайшла назва [[Прадмесце|прадмесця]].

 

 

У пачатку [[XX стагоддзе|XX ст.]] Архірэйская Слабодка ўваходзіла ў [[трэцяя паліцэйская частка Мінска|трэцюю паліцэйскую частку горада]]. Праз прадмесце праходзілі Шпітальная (цяпер [[Вуліца Фрунзэ (Мінск)|Фрунзэ]]), Архірэйская Слабодка ([[Вуліца Пуліхава (Мінск)|Пуліхава]]), Новазагародняя, Іванаўская, Андрэеўская, [[Смаленская вуліца (Мінск)|Смаленская]], Нагорная, Правіянцкая ([[Вуліца Захарава (Мінск)|Захарава]]), [[Старазагарадная вуліца|Старазагародняя]] (Азгура) вуліцы<ref name="m-2"/><ref>Іван Сацукевіч. Тапанімія вуліцы і плошчаў Мінска ў ХІХ — пачатку ХХ стст.</ref><ref>[http://minchanin.esmasoft.com/maps/1898/index.html План губернского города Минска (1898)] // Шыбека З.В., Шыбека С.Ф. Мінск: Старонкі жыцця дарэв. горада/ Пер. з рускай мовы М.Віжа; Прадмова С.М. Станюты. — Мн.: Полымя, 1994. [1] асобн. арк. карт.</ref>.