Планкаўская даўжыня: Розніца паміж версіямі

Метрыка прасторы-часу <math>g_{00}=1-\Delta g\approx 1-\ell^2_P/(\Delta r)^2</math> вагаецца і стварае квантавую пену. Гэтыя ваганні <math>\Delta g\sim\ell^2_P/(\Delta r)^2</math> у макрасвеце і ў свеце атамаў вельмі малыя ў параўнанні з <math>1</math> і становяцца прыкметнымі толькі па шкале Планка. Ларэнца-інварыянтнасць парушаецца па шкале Планка. Формула ваганняў гравітацыйнага патэнцыялу <math>\Delta g\sim\ell^2_P/(\Delta r)^2</math> супадае з Бора - Розенфельда адносінамi нявызначанасці <math>\Delta g\,(\Delta L)^2\ge 2\ell^2_P</math> <ref>{{cite book|url=https://books.google.com/?id=fPXwCAAAQBAJ&pg=PA33&lpg=PA33&dq=Bohr-Rosenfeld+uncertainty+relations#v=onepage&q=Bohr-Rosenfeld+uncertainty+relations&f=false|title=The Meaning of Quantum Gravity|first1=Horst-Heino|last1=Borzeszkowski|first2=H. J.|last2=Treder|date=6 December 2012|publisher=SpringerSprin.ger Science & Business Media|isbn=9789400938939}}</ref> <ref>Тредер Г.Ю. "Взгляды Гельмгольца, Планка и Эйнштейна на единую физическую теорию." в сб. Проблемы физики: классика и современность., Москва, Мир, 1982, с.305</ref>

Любая спроба даследаваць магчымае існаванне больш кароткіх дыстанцый, у выніку сутыкненняў з высокай энергіяй, непазбежна прывядзе да вытворчасці чорнай дзіры. Сутыкненне больш высокай энергіі проста стварыла б больш вялікія чорныя дзіркі, а не расшчапленне матэрыялу на больш дробныя часткі.<ref>[http://www.astrosearch.ru/info/physics/quantum_blackhole.html#.XblMMJTEfIV Бернард Карр, Стивен Гиддингс, Квантовые черные дыры, В мире науки, № 5, 2005]</ref> Памяншэнне <math>\Delta r</math> прывядзе да павелічэння <math>\Delta r_s</math> і наадварот.