'''Баранавіцкі павет''' — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе міжваеннай [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]] і [[БССР]]. Цэнтр — горад [[Баранавічы]].
Утвораны [[1 жніўня]] [[1919]] г.года [[Грамадзянскае ўпраўленне Усходніх зямель|Грамадзянскім ўпраўленнем Усходніх зямель]] з частак [[Слуцкі павет|Слуцкага]] і [[Навагрудскі павет (Расійская імперыя)|Навагрудскага]] паветаў. Згодна з [[Рыжскі мірны дагавор (1921)|Рыжскім мірным дагаворам]] [[18 сакавіка]] [[1921]] г.года тэрыторятэрыторыя павета замацавана за Польшчай, увайшла ў [[Навагрудскае ваяводства, Польшча|Навагрудскае ваяводства]]. Плошча 3497 км², насельніцтва 124,2 тыс. чалавек (1922). Падзяляўся на [[Гміна|гміны]]. У снежні [[1925]]г.года скасаваны Паланэчкаўская і Чэрніхаўская гміны, замест іх створана Вольнаўская. У студзені [[1926]]г.года са [[Слонімскі павет,1921—1939(1921—1940)|Слонімскага павета]] ў Баранавіцкі павет перададзены Дабромысленская і Моўчадская гміны. На тэрыторыі павета ўтворана Дуброўская гміна.
У верасні 1939 г.года тэрыторыя павета далучана да СССР і [[Уз’яднанне Заходняй Беларусі з БССР|перададзена ў склад БССР]]. З [[4 снежня]][[1939]]г.года павет у [[Баранавіцкая вобласць|Баранавіцкай вобласці]]. [[15 студзеня]] [[1940]] г.года павет скасаваны, на яго тэрыторыі ўтвораны [[Раён|раёны]].
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/ЭГБ|1}} — С. 299.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, Т. 1. А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2. с. 299.
