Параўнальна-гістарычнае мовазнаўства: Розніца паміж версіямі

 

Узнікла ў [[XIX]] ст., калі [[Младаграматызм|младаграматыкі]] стварылі ўласную канцэпцыю моўнай эвалюцыі і сфармулявалі ідэі фанетычеых законаў, змяненняў па аналогіі, адноснай храналогіі і інш. Да прыёму даследавання параўнальна-гістарычнага мовазнаўства адносяцца: вызначэнне генетычнай прыналежнасці пэўных фактаў; фармуляванне правіл суадпаведнасці паміж моўнымі структурамі ў сферы фанетыкі, марфалогіі, а такама (у меншай ступені) сінтаксісу і семантыкі; мадэляванне архетыпаў — заходных форм [[Прамова|прамовы]]; сстварэнне моўнай храналогіі; рэканструкцыя першасных і другасных станаў сістэмы мовы і інш.