Радыеактыўны элемент: Розніца паміж версіямі

'''Радыеактыўны элемент''' - [[хімічны элемент]], усё [[Ізатоп|ізатопы]] якога радыёактыўныя. На практыцы гэтым тэрмінам часта называюць ўсякі элемент, у прыроднай сумесі якога прысутнічае хоць бы адзін радыеактыўны ізатоп, то бок, калі элемент праяўляе радыеактыўнасць ў прыродзе . Акрамя таго, радыеактыўнымі з'яўляюцца ўсе сінтэзаваныя на сённяшні дзень штучныя элементы, бо ўсе іх ізатопы радыеактыўныя.<ref>Некрасов Б. В., Основы общей химии, т. 1, 1973, с. 29.</ref>

Радыеактыўнымі элементамі ў строгім сэнсе з'яўляюцца ўсе элементы, якія ідуць у [[Перыядычная сістэма элементаў|табліцы Мендзялеева]] пасля свінцу (уключаючы вісмута). Наступныя элементы ўтрымліваюць у прыродных сумесях хоць бы адзін радыеактыўны ізатоп: калій, кальцый, ванадый, германій, селен, крыптон, рубідый, цырконій, малібдэн, кадмій, індый, теллур, ксенон, барый, лантан, неадым, самарыі, эўропій, гадаліній, лютэцый, гафнія, вальфрам, рений, осмий, плаціна, вісмута, торый, уран (у спіс не ўключаны даччыныя элементы з шэрагаў ўрану і торыя, такія як радый, радон і астат, а таксама ўтвараюцца ў атмасферы пад дзеяннем касмічных прамянёў, такія як [[вуглярод-14]]).<ref>Периодический закон химических элементов // ''Энциклопедический словарь юного химика. 2-е изд.'' / Сост. В. А. Крицман, В. В. Станцо. — М.: Педагогика, 1990. — С. 185. — ISBN 5-7155-0292-6.</ref>

== КрыніцыЗноскі ==