Беларускі музей у Вільні: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 37:
Музей налічваў каля 14 тысяч рукапісаў і старадрукаў. У экспазіцыі меліся, у прыватнасці: частка пражскай [[Біблія|Бібліі]] 1517 года [[Францішак Скарына|Францішка Скарыны]], [[Статут Вялікага Княства Літоўскага 1588 года|Статут ВКЛ 1588 года]], [[Навагрудскае Евангелле]] 14 стагоддзя, [[Аль-Кітаб]], друкаваныя па-беларуску кнігі ([[Вільня]], [[Еўе]], [[Супрасль]], [[Нясвіж]], [[Слуцк]]), іншыя рэдкія кнігі.
 
<gallery mode="packed" perrow ="4" heights="200px">
Віленскі беларускі музей імя Івана Луцкевіча. Часоўнік. Масква, 1640.jpg|«Часоўнік». [[Масква]], [[1640]]
Віленскі беларускі музей імя Івана Луцкевіча. Стафан Зізаній. Казанне святога Кірыла. 1596.jpg|[[Стафан Зізаній]]. «Казанне святога Кірылы». [[Віленская брацкая друкарня]], [[1596]]
Радок 46:
Музей быў ліквідаваны ў канцы [[1944]] года. Тое, што захавалася пасля вайны, было падзелена супольнай камісіяй паміж [[Літоўская ССР|Літоўскай ССР]] і [[БССР]]. Ад беларускага боку ў камісіі былі асобы, не звязаныя з Беларуссю. Яны адбіралі толькі тыя экспанаты, якія былі на беларускай мове. Усё звязанае з [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]] было адкінута, таму найбольш значныя экспанаты засталіся [[Літва|Літве]] ці патрапілі ў [[Масква|Маскву]].
 
На чале музея да [[1939]] года стаяў [[Антон Луцкевіч]] — брат Івана. Яго супрацоўнікамі былі [[Мар'ян Пецюкевіч]], [[Янка Шутовіч]] і Владас[[Уладас Дрэма]].
 
== Гл. таксама ==