Народны Сакратарыят Беларусі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 43:
Магчымасць склікання такога органа з’явілася пасля эвакуацыі [[Аблвыканкамзах]]а ў ноч на [[19 лютага]] [[1918]], пасля пераходу ў наступленне нямецкага войска ({{таксама}}: [[Падзеі ў Мінску 19—21 лютага 1918 года]]). Сакратарыят абвясціў сябе вярхоўнай уладай у краі да «''склікання на дэмакратычных асновах Устаноўчага Сходу Беларусі''». Сядзіба Народнага Сакратарыята Беларусі месцілася ў колішнім [[Дом губернатара (Мінск)|Доме губернатара]]. Пасля абвяшчэння Першай Устаўной граматы Народны Сакратарыят Беларусі ў якасці часовай улады быў падтрыманы Менскай гарадской думай{{Sfn|Міхалюк Д.|2015|с=197}}. 20 лютага была заснаваная рускамоўная грамадска-палітычная газета «[[Белорусская земля]]», якая выдавалася па-расейску і друкавала рашэнні Народнага Сакратарыята, фактычна з’яўлялася яго друкаваным органам.
Першы склад Народнага Сакратарыята Беларусі: [[Язэп Якаўлевіч Варонка|Язэп Варонка]] (старшыня і адначасова народны сакратар замежных спраў), [[Палута Аляксандраўна Бадунова|Палута Бадунова]] (апекі), [[Гелій Белкінд]] (фінансаў), [[Яфім Яфімавіч Бялевіч|Яфім Бялевіч]] (юстыцыі), [[Тамаш Тамашавіч Грыб|Тамаш
[[Файл:Miensk, Zacharaŭskaja-Łošyckaja. Менск, Захараўская-Лошыцкая (1918).jpg|міні|[[Дом Маліна]] на Захар’еўскай вуліцы (першы злева), дзе з 19 сакавіка месціўся Народны сакратарыят. Фота 1918 г.]]
[[Файл:Miensk, Zacharaŭskaja, Archirejski. Менск, Захараўская, Архірэйскі (1936).jpg|міні|[[Юбілейны дом]] у Менску. Тут з 17 жніўня 1918 года на другім паверсе размяшчаўся Народны Сакратарыят. Фота 1936 г.]]
|