Розніца паміж версіямі "Канстанцін Васілевіч Вераніцын"

'''Канстанцін Васілевіч Верані́цын''' ({{ДН|13|6|1834}}, {{МН|Астраўляны|ў Гарадоцкім раёне|Астраўляне (Гарадоцкі раён)}} [[Віцебскі павет (Расійская імперыя)|Віцебскага павета]] [[Віцебская губерня|Віцебскай губерні]], цяпер [[Гарадоцкі раён]] — верагодна{{ДС|26|8|1903}}, [[1904]]Лясны ўчастак, [[Пецярбург]]) — удзельнік літаратурнага жыцця ў Беларусі сярэдзіны ХІХ ст., адзін з заснавальнікаў новай [[беларуская літаратура|беларускай літаратуры]]. Найбойльш верагодны аўтар сатырычна-гумарыстычнай паэмы «[[Тарас на Парнасе]]».

У 1874—1879 працаваў выкладчыкам прыродазнаўства, геаграфіі і гісторыі ў [[Маладзечанская настаўніцкая семінарыя|Маладзечанскай настаўніцкай семінарыі]]. З 1880 служыў у Пецярбургу ў апараце [[Міністэрства шляхоў зносін Расійскай імперыі|Міністэрства шляхоў зносін]]. Жыў у доме па адрасу Поварскі завулак, 12, у якім у розныя часы жылі вядомыя рускія літаратары А. Някрасаў, М. Чарнышэўскі, І. Тургенеў. У 1900 выйшаў у адстаўку ў чыне [[стацкі саветнік|стацкага саветнік]]а. Дакладная дата смерці невядомая.