Аблога Быхава (1702): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 6:
 
== Ход баявых дзеянняў ==
29.8.1702 пачалася аблога [[Быхаў|Быха]]ва. Да яго падышлі 3 казацкія палкі пад камандаваннем наказнога [[гетман]]а запарожскага войска [[Міхаіл Міклашэўскі|Міхаіла Міклашэўскага]]. [[31 жніўня]] з боку [[Магілёў|Магілёва]] прыбыло войска харужага навагрудскага і адміністратара магілёўскай эканоміі генерала артылерыі Вялікага Кяства Літоўскага [[КрыштофКрыштаф Сініцкі-БончСяніцкі|КрыштофаКрыштафа СініцкагаСяніцкага-Бонча]] ў складзе беларускай дывізіі, конніцы [[Беларускія татары|беларуска-літоўскіх татар]] і батарэі артылерыі, у тым ліку 15 вялікіх гармат з Магілёва. Пазней падышлі Лубенскі і Гадзяцкі казацкія палкі.
 
[[Гарнізон]] асаджанага Старога Быхава складаўся з гарнізона валаснога і шляхецкага апалчэнняў, Валоскай драгунскай і Запарожскай казацкай палкоўніка Сердзюка конных харугваў, наёмнай запарожскай, венгерскай і нямецкай пяхоты. У горадзе і [[Быхаўскі замак|быхаўскім замку]] было 30 гармат. Кіравалі войскам пярнаўскіпарнаўскі падкаморы [[Мікалай Більдзюкевіч]] і тагачасны быхаўскі губернатар оберст-лейтэнант [[Якуб Дэро]].
 
Войскі СініцкагаСяніцкага абкружылі горад шанцамі, з дапамогай апрошаў (вузкіх, глыбокіх, зігзагападобных равоў для бяспечнага набліжэння да праціўніка) пачалі падступацца да бастыённых умацаванняў Быхава: капалі падземныя хады для падкладкі мін пад гарадскія валы, бесперапынна вялася артылерыйская стральба. Асабліва вялікія разбурэнні рабіла вялікая магілёўская гармата — «галандка», якая скарыстоўвала 52-фунтовыя бомбы (на адзін зарад ішло 45 кг [[порах]]у). Абаронцы горада білі ў адказ карцеччу, рабілі ўдалыя вылазкі, нават захоплівалі казацкія гарматы. Аднак [[10 кастрычніка]] гарнізон Быхава мусіў здацца на ганаровых умовах і прысягнуў каралю Аўгусту II. Горад і замак разам з гарматамі і ўсёй амуніцыяй пераходзілі да СініцкагаСяніцкага, частка гарнізона і наёмнікі пераводзіліся ў Магілёў, запарожцы амнісціраваліся. Мяшчанам пакідаліся ўсе вольнасці і прывілеі, у склад гарнізона замка ўводзілася 400 гвардзейцаў караля Аўгуста II.<ref>Полное собрание русских летописей. М., 1980. Т. 35. С. 199, 252</ref><ref>Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-Западной Руси. Вильна, 1867. Т. 2. С. VIII—IX.</ref>
 
Войскі Сініцкага абкружылі горад шанцамі, з дапамогай апрошаў (вузкіх, глыбокіх, зігзагападобных равоў для бяспечнага набліжэння да праціўніка) пачалі падступацца да бастыённых умацаванняў Быхава: капалі падземныя хады для падкладкі мін пад гарадскія валы, бесперапынна вялася артылерыйская стральба. Асабліва вялікія разбурэнні рабіла вялікая магілёўская гармата — «галандка», якая скарыстоўвала 52-фунтовыя бомбы (на адзін зарад ішло 45 кг [[порах]]у). Абаронцы горада білі ў адказ карцеччу, рабілі ўдалыя вылазкі, нават захоплівалі казацкія гарматы. Аднак [[10 кастрычніка]] гарнізон Быхава мусіў здацца на ганаровых умовах і прысягнуў каралю Аўгусту II. Горад і замак разам з гарматамі і ўсёй амуніцыяй пераходзілі да Сініцкага, частка гарнізона і наёмнікі пераводзіліся ў Магілёў, запарожцы амнісціраваліся. Мяшчанам пакідаліся ўсе вольнасці і прывілеі, у склад гарнізона замка ўводзілася 400 гвардзейцаў караля Аўгуста II.<ref>Полное собрание русских летописей. М., 1980. Т. 35. С. 199, 252</ref><ref>Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-Западной Руси. Вильна, 1867. Т. 2. С. VIII—IX.</ref>
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* {{крыніцы/ЭГБ|2}}
* {{крыніцы/БелЭн|3}}
 
[[Катэгорыя:Гісторыя Быхава]]