Вернер Карл Гайзенберг: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Суадносіны нявызначанасцяў Тэгі: першае рэдагаванне Візуальны рэдактар |
||
Радок 34:
Адзін з стваральнікаў [[Квантавая механіка|квантавай механікі]]. Лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па фізіцы|Нобелеўскай прэміі па фізіцы]] ([[1932]], за вялізны ўклад у развіццё квантавай механікі.
<br />
== Суадносіны нявызначанасцяў ==
У пачатку 1926 года пачалі друкавацца работы [[Эрвін Шродзінгер|Эрвіна Шродзінгера]] па [[Хвалевая механіка|хвалевай механіке]], дзе былі апісаны атамныя працэссы ў форме [[дыфферэнцыальных ураўнанняў]]. Гейзенберг крытычна паставіўся да новай тэорыі і, асабліва, да яе першапачатковай інтэрпрэтацыі як якая мае справу з рэальнымі хвалямі, якія нясуць [[электрычны зарад]]. І нават з'яўленне борновской імавернаснай трактоўкі [[хвалевай функцыі]] не вырашыла праблему інтэрпрэтацыі самога фармалізму, то ёсць высвятлення сэнсу выкарыстоўваюцца ў ім паняццяў. Неабходнасць вырашэння гэтага пытання стала асабліва яснай у верасні 1926 года, пасля візіту Шредингера ў Капенгаген, дзе ён у доўгіх дыскусіях з Борам і Гейзенбергам адстойваў карціну бесперапыннасці атамных з'яў і крытыкаваў ўяўленні аб [[Дыскрэтнасць|дыскрэтнасці]] і квантавых скачках.
Зыходным пунктам у аналізе Гейзенберга стала ўсведамленне неабходнасці скарэктаваць класічныя паняцці (такія, як «каардыната» і «імпульс»), каб іх можна было выкарыстоўваць у микрофизике, падобна таму, як [[тэорыя адноснасці]] скарэктавала паняцці прасторы і часу, надаўшы тым самым сэнс фармалізму [[пераўтварэнняў Лорэнца]]. Выхад з сітуацыі ён знайшоў у накладанні абмежаванні на выкарыстанне класічных паняццяў, выяўленым матэматычна ў выглядзе [[суадносін нявызначанасцяў]]: «чым дакладней вызначана становішча, тым менш дакладна вядомы імпульс, і наадварот». Свае высновы ён прадэманстраваў вядомым разумовым эксперыментам з Гама-мікраскопам. Атрыманыя вынікі Гейзенберг выклаў у 14-старонкавым лісце Паўлі, які высока іх ацаніў. Бор, які вярнуўся з адпачынку ў [[Нарвегія|Нарвегіі]], быў не зусім задаволены і выказаў шэраг заўваг, але Гейзенберг адмовіўся ўносіць змены ў свой тэкст, згадаўшы аб прапановах Бора ў [[Постскрыптум|постскрыптуме]]. Артыкул "аб наглядным змесце квантовотеоретической кінематыкі і механікі" з падрабязным выкладаннем прынцыпу нявызначанасці была атрымана рэдакцыяй ''Zeitschrift für Physik'' 23 сакавіка 1927 года.{{зноскі}}
== Спасылкі ==
| |||