Юзаф Эмануэль Працлаўскі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 2:
|Імя = Юзаф Эмануэль Працлаўскі
|Арыгінал імя = Józef Emmanuel Przecławski
|Псеўданімы = E. G.; J. Em.; herbu G.; Mikros; Ципринус
}}
'''Юзаф Эмануэль Працлаўскі (Восіп Антонавіч Пржэцлаўскі)''' ({{lang-pl|Józef Emmanuel Przecławski}}; 1799 ці {{ДН|19|12|1800}}, [[Ружаны]] [[Слонімскі павет (Гродзенская губерня)|Слонімскага павета]] [[Літоўская губерня|Літоўскай губерні]] — {{ДС|10|12|1879}}, {{МС|Цвер||}}) — [[журналіст]], дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, польска-расійскі публіцыст, мемуарыст, выдавец штотыднёвіка «[[Tygodnik Petersburski]]», цэнзар, член
== Біяграфія ==
Нарадзіўся {{ДН|19|12|1800}} года (паводле іншай інфармацыі — у 1799 годзе) ў [[Ружаны|Ружанах]] [[Слонімскі павет (Гродзенская губерня)|Слонімскага павета]] тагачаснай [[Літоўская губерня|Літоўскай губерні]] (цяпер — [[Пружанскі раён]] [[Брэсцкая вобласць|Брэсцкай вобласці]]) ў сям’і старажытнага шляхецкага роду
У 1815—1817 гадах навучаўся на фізіка-матэматычным аддзяленні [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта]], слухаў лекцыі разам з паэтам Адамам Міцкевічам. У 19 гадоў скончыў універсітэт з ступенню кандыдата філасофіі і ў 1818 годзе паступіў на пасаду сакратара пры Слонімскім павятовым маршалку шляхты. Праслужыў на гэтай пасадзе больш за тры з паловай гады і ў 1822 падаў у адстаўку. Належаў да масонскай ложы.
З лютага 1824 года служыў у [[Санкт-Пецярбург]]у ў канцылярыі Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі. Выконваў абавязкі дзяжурнага па ўваходнай карэспандэнцыі пры кіраўніку міністэрствам [[В.
У 1829 годзе пакінуў службу і перайшоў «на ўласнае ўтрыманне» (гэта значыць бяз жалавання) у камісію па пабудове [[Ісаакіеўскі сабор|Ісакіеўскага сабора]] пад кіраўніцтвам Ланскога. Тады ж атрымаў дазвол выдаваць у Санкт-Пецярбургу газету на польскай мове «[[Tygodnik Petersburski]]».
Радок 50 ⟶ 17:
У 1833 годзе на просьбу М. Сперанскага быў пераведзены ў Камісію для рэвізіі і складання законаў Царства Польскага і неўзабаве атрымаў пасаду «галоўнага перакладчыка рускай мовы». З 1839 (1840) года з'яўляўся кіраўніком канцылярыі гэтай камісіі да яе ліквідацыі ў 1863 годзе.
Восіп Працлаўскі даслужыўся да чыну [[Стацкі
З 1853 года таксама з'яўляўся сябрам Галоўнага ўпраўлення цэнзуры ад Царства Польскага. у 1860—1865 гадах быў
Юзаф Працлаўскі таксама ўваходзіў у склад [[Віленская археалагічная камісія|Віленскай археалагічнай камісіі]].
|