ФАТХ: Розніца паміж версіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''ФАТХ''' (араб.: فتح Fatḥ) - "Палесцінскі рух за нацыянальнае вызваленне", пал...'
(Няма розніцы)

Версія ад 18:53, 14 студзеня 2020

ФАТХ (араб.: فتح Fatḥ) - "Палесцінскі рух за нацыянальнае вызваленне", палестынская нацыяналістычная сацыял-дэмакратычная палітычная партыя і найбуйнейшая фракцыя канфедэратыўнай шматпартыйнай арганізацыі вызвалення Палесціны[1]. Другая па велічыні партыя у Палесцінскім заканадаўчым савеце. Прэзідэнт Палецінскай адміністрацыі з'яўляецца членам ФАТХ.

Гісторыя

Рух быў заснаваны ў другой палове 1950-х гадоў (розныя крыніцы спасылаюцца на даты з 1954 па 1959 гады) у Кувейце. Аднак яго афіцыйны дзень нараджэння 1 студзеня 1965 года - дзень першай тэрарыстычнай аперацыі ў Ізраілі. Гэта была няўдалая спроба дыверсіі на ізраільскім водаправодзе. Стваральнікамі ФАТХ лічаць Ясіра Арафата і Абу Джыхада. У 1969 годзе Ясір Арафат узначаліў Арганізацыю вызвалення Палесціны, і з таго часу прадстаўнікі ФАТХ склалі большасць у выканаўчым камітэце АВП і вызначылі яе палітыку.

З 1975 года баевікі арганізацыі праходзілі навучанне ў СССР у 165-м навучальным цэнтры замежнай службы. На выбарах 20 студзеня 1996 года Ясір Арафат быў абраны прэзідэнтам Палесцінскай адміністрацыі, а ФАТХ атрымаў большасць - 47 з 88 месцаў у Палесцінскім заканадаўчым савеце першага склікання. Пасля смерці Ясіра Арафата ў 2004 годзе пасаду кіраўніка ФАТХ змяніў Фарук Каддумі, які негатыўна ставіўся да пагаднення ў Осла і адмовіўся перайсці з туніскага выгнання ў 1994 годзе ў тагачасную Палесцінскую адміністрацыю. Большасць членаў кіруючых органаў ФАТХ у Цэнтральным камітэце і Рэвалюцыйным савеце падтрымалі новага старшыню Выканкама Махмуда Абаса.

25 лістапада 2004 года Рэвалюцыйная рада Руху ФАТХ ўхваліла рашэнне Цэнтральнага камітэта Фата аб вылучэнні Махмуда Абаса, кандыдата ў прэзідэнты ПНА, за яго прагаласавалі 100 са 129 членаў савета.

13 снежня 2005 г. Цэнтральны камітэт ФАТХ высунуў выбарчы спіс на чале з прэм'ер-міністрам аўтаноміі Ахмедам Кураем. У адказ 14 снежня група маладых лідэраў на чале з Марванам Баргуці абвясціла рух ФАТХ, які абвясціў пра стварэнне ўласнай партыі Аль-Мустакаба (Партыі будучыні). У выбарчы спіс новай партыі ўвайшлі такія вядомыя дзеячы ФАТХ, як Махамед Далан і Джыбрыл Раджуб, якіх "непрымірымыя" палестынскія палітыкі лічаць заходнімі палітыкамі. У канцы снежня 2005 года першапачаткова члены арганізацыі, якая першапачаткова адмовілася ад удзелу ў руху, усё ж пагадзіліся вярнуцца ў спіс выбараў Фата на чале з Баргуці.

На выбарах у Палестынскую заканадаўчую раду другога склікання 25 студзеня 2006 года ў партыйных спісах Фат нязначна прайграў па колькасці галасоў, аддадзеных рухам ХАМАС (41,43% супраць 44,45%, гэта значыць 28 мандатаў супраць 29), і прайграў у большасці мажарытарных выбарчых акруг, прайграўшы большасць у парламенце аўтаноміі (у Хамасе - 74 месцы з 132, у Фатах - 45). ФАТХ заставаўся пад уладай прэзідэнта Аўтаноміі Абаса (гэта значыць кіравання большасцю органаў унутраных спраў) і Выканаўчага савета Арганізацыі вызвалення Палестыны (органаў, якія кантралююць міжнародныя кантакты Палестыны і перамовы з Ізраілем).

У лютым 2006 года лідэры ФАТХ дамовіліся з прадстаўнікамі "Хамаса" аб магчымым уступленні ў новы кабінет аўтаноміі. Аднак, па выніках перамоў, ФАТХ адмовіўся ўвайсці ва ўрад, бо Хамас не пагадзіўся ўключыць у праграму дзеянняў урада меркаванне, што ААП з'яўляецца адзіным законным прадстаўніком палесцінскага народа. 13 жніўня 2009 г. 6-ы з'езд, які прыняў палітычную платформу руху, завяршыўся. У Статут ФАТХ, які прадугледжвае знішчэнне Ізраіля, не ўносіліся змены].

На гэтым кангрэсе ізраільцянін габрэйскага паходжання Уры Дэвіс быў упершыню абраны ў Рэвалюцыйную раду ФАТХ.

Гл. таксама

Зноскі

  1. https://eng.alzaytouna.net/