Грузінская мова: Розніца паміж версіямі

|ISO3=kat

}}

'''Грузінская мова''' ({{lang-ka|ქართული ენა}}, ''картулі эна'') — адна з [[іберыйска-каўказскія мовы|іберыйска-каўказскіх моў]] (картвельская група). Мова [[грузіны|грузін]], дзяржаўная мова [[Грузія|Грузіі]]. Пашырана таксама на [[Паўночны Каўказ|Паўночным Каўказе]], у [[Азербайджан]]е, [[Турцыя|Турцыі]] і [[Іран]]е. Мае 2 групы дыялектаў, адрозненні паміж якімі нязначныя: горскія (хеўсурскі, пшаўскі, тумскі і іншыя) і плоскасныя (картлійскі, кахецінскі, імерэцінскі, рачынскі, гурыйскі, аджарскі і іншыя). У развіцці літаратурнай грузінскай мовы вылучаюць аб 2 перыяды — старажытны (5-11 стагоддзе) і новы (з 12 стагоддзя), або 3 — старажытны (5-11 стагоддзе), сярэдні (12-18 стагоддзе) і новы (з 19 стагоддзя). З 1860-х гадоў развіваецца адзіная літаратурная грузінская мова (аснова — картлійскі і кахецінскі дыялекты).

 

У [[фанетыка|фанетыцы]] грузінскай мовы 5 галосных і 28 зычных; у сістэме зычных назіраецца 5 траічных проціпастаўленняў звонкі-глухі-змычна-гартанны; асобна вылучаюцца фарынгальны і ларынгальны. Слабы сілавы націск на пачатковым складзе [[слова]]. У [[марфалогія мовы|марфалогіі]] — аглюцінацыя з мноствам прэфіксальных формаў. У [[сінтаксіс мовы|сінтаксісе]] — эргатыўная канструкцыя. Грузінская мова мае [[грузінскае пісьмо|старажытнае арыгінальнае пісьменства]].

{{зноскі}}

== Літаратура ==

* {{Крыніцы/БелЭн|5}}

{{Interwiki|ka|მთავარი გვერდი|грузінскай|}}

 

[[Катэгорыя:Мовы Грузіі]]

[[Катэгорыя:Картвельскія мовы]]