Радзім Гаўрылавіч Гарэцкі: Розніца паміж версіямі

== Біяграфія ==

 

Радзім Гарэцкі, сын [[Гаўрыла Іванавіч Гарэцкі|Гаўрылы Іванавіча Гарэцкага]], аднаго з заснавальнікаў і першых правадзейных членаў [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Беларускай акадэміі навук]], пляменнік [[Максім Іванавіч Гарэцкі|Максіма Гарэцкага]], які быў выдатным беларускім пісьменнікам.

 

У 1930-я — 40-я гады на сям'ю Гарэцкіх абрынуліся палітычныя рэпрэсіі. Радзім Гарэцкі знаходзіўся ў высылцы, жыў і вучыўся ў [[Горад Кола, Мурманская вобласць|Коле]], {{нп3|Сяло Тулома|Туломе|ru|Тулома (село)}}, [[Горад Мядзвежагорск|Мядзведжай Гары]], [[Горад Рыбінск|Рыбінску]], [[Горад Запарожжа|Запарожжы]], [[Горад Салікамск|Салікамску]], {{нп3|Горад Чусавая|Чусавым|ru|Чусовая}}, Чкалаўску і інш.

 

Вучобу ў [[Расійскі дзяржаўны ўніверсітэт нафты і газу імя І. М. Губкіна|Маскоўскім нафтавым інстытуце]] Р. Гарэцкі сумяшчаў з работай геолагам. Пасля яго заканчэння ў 1952 прыняты ў {{нп3|Геалагічны інстытут РАН|Геалагічны інстытут Акадэміі навук СССР|ru|Геологический институт РАН}}, дзе працаваў да 1971<ref name="БС"/>, з 1977 года дырэктар гэтага інстытута, старшыня камісіі па тэктоніцы Беларусі і Прыбалтыкі<ref name="БС"/>.