Андрэй Дзічэнка: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др added Category:Рускамоўныя пісьменнікі using HotCat |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычнае выдаленне шаблона з дапамогай AWB |
||
Радок 24:
* У 2014 годзе апавяданне «Трёхсотый» увайшло ў шорт-ліст беларускага літаратурнага конкурсу «Первая глава»<ref>{{cite web|title=сайт літаратурнага конкурсу «Первая глава»|url=http://1glava.by/short-list/}}</ref>.
* Амерыканскім часопісам «New Pop Lit» быў намінаваны на літаратурную прэмію «Pushcart Prize» у 2015 годзе<ref>{{cite web|title=часопіс «New Pop Lit»|url=https://newpoplit.com/2015/12/03/our-pushcart-prize-nominations/}}</ref>.
* У 2015 і 2016 годзе стаў двойчы лаўрэатам літаратурнага конкурсу «Мост дружбы»<ref>{{cite web|title=БелТА|url=http://www.belta.by/society/view/nachinajuschim-literatoram-ochen-vazhno-poluchit-priznanie-professionalov-rapota-171976-2015/}}</ref>
* П'еса пісьменніка «Томми пошёл в атаку», прысвечаная араба-ізраільскаму канфлікту, атрымала дыплом у міжнародным драматургічным конкурсе «Литодрама» (намінацыя «Сучасная прастора»)<ref>{{cite web|title=сайт клубу пісьменнікаў «Золотые соты»|url=http://litinstitut.com/index.php/novosti/262-pobediteli-mezhdunarodnogo-dramaturgicheskogo-konkursa-litodrama-2016-goda}}</ref>.
* Апавяданне Дзічэнкі «Кантакт» заняло першае месца ў літаратурным конкурсе газеты «Звязда» па выніках 2016 года.
* Кніга «Сонечны чалавек» увайшла у шорт-ліст прэміі «Дэбют» імя Максіма Багдановіча і ў лонг-ліст прэміі імя Ежы Гедройца ў 2017 годзе.
* Творы Дзічэнкі ўваходзяць у абавязковую праграму на курсе літаратуры Усходняй Еўропы ў амерыканскім Swarthmore College<ref>{{cite web|title=Swarthmore College афіцыйная старонка установы|url=http://www.swarthmore.edu/russian-and-east-european-science-fiction/andrei-dichenko}}</ref>.
* Аповяд Дзічэнкі «Камітэт па расстрэле паэтаў» быў уключаны амерыканскім выдавецтвам Dalkey Archive Press ў анталогію «Best European Fiction 2018»<ref>{{cite web|title=сайт выдавецтва Dalkey Archive Press |url=https://www.dalkeyarchive.com/product/best-european-fiction-2018/}}</ref>.
Радок 36:
Творчасць Андрэя Дзічэнкі разглядаецца ў кантэксце кіберпанку і посткіберпанку, але сам аўтар характарызуе свае мастацкія пошукі як увасабленне «рэальнасці, даведзенай да абсурду»<ref>{{cite web|title=газета «Звязда»|url=http://zviazda.by/be/news/20161124/1479976940-deshyfratar-nyasonechnyh-nastroyau}}</ref>.
Калі вынесці за дужкі журналісцкія працы Андрэя Дзічэнкі, то яго тэксты ўмоўна можна падзяліць на дзве часткі. Да першай адносяцца кароткія, напоўненыя спецыфічным гумарам апавяданні ў духу Юрыя Мамлеева. Пры гэтым нягледзячы на некаторае сапраўды відавочнае падабенства нельга сказаць, што Дзічэнка з’яўляецца чарговым эпігонам заснавальніка «метафізічнага рэалізму». Хоць трэба прызнаць, што іх героі належаць аднаму — несумненна, «мамлееўскаму» — сусвету. Другая частка складаецца з яго буйных літаратурных форм. І да іх узнікаюць пэўныя пытанні. Узяць, да прыкладу, раман «Пліты і правалы», дзе замест кароткіх і ясных фраз, якія расстрэльваюць ва ўпор, раптам з’яўляюцца грувасткія, перапоўненыя лішнімі дэталямі сказы. Тэкст гэтай галюцынагеннай кнігі настолькі цягучы, што да самай апошняй старонкі даводзіцца боўтацца ў ім, як у балоце, кожны раз чапляючыся за выратавальныя карчы чарговага сюжэтнага павароту.
У рэцэнзіі на кнігу «Best European Fiction 2018» брытанская пісьменніца Джанет Суіні адзначыла, што ў сваёй творчасці Дзічэнка малюе трывожную карціну грамадства, у якім не існуе гармоніі <ref>{{cite web|title=Janet Swinney's Reviews|url=https://www.goodreads.com/review/show/2245822378}}</ref>.
Радок 79:
* [https://soloma.today/dichenko/ Інтэрв'ю часопісу «Солома»]
{{бібліяінфармацыя}}
|