Щ: Розніца паміж версіямі

'''Щ, щ''' (назва: '''ща''') — літара шэрагу славянскіх [[кірыліца|кірылічных алфавітаў]]: 27-я ў [[рускі алфавіт|рускім]] (літаратурным вымаўленнем лічыцца доўгае мяккае [ш’ш’]{{няма АК|5|07|2016}}, але сустракаюцца таксама кароткае мяккае [ш’], дыялектнае{{няма АК|5|07|2016}} [шш] і састарэлае{{няма АК|5|07|2016}} [ш’чʼ]<ref name="Русская диалектология">Русская диалектология / сост. С. А. Еремин, И. А. Фалёв; под ред. акад. Е. Ф. Карского. — СПб., 1928.</ref>), 26-я ў [[балгарскі алфавіт|балгарскім]] (вымаўляецца як [шт]) і 30-я ў [[украінскі алфавіт|украінскім]] (вымаўляецца як цвёрдае [шч]); выкарыстоўваецца таксама ў пісьменнасцях некаторых неславянскіх народаў. З [[сербскі алфавіт|сербскага алфавіта]] скасавана рэформай [[Вук Сцяфанавіч Караджыч|Вука Караджыча]] (заменена звычайна на «ћ» ці «шћ», адпаведна вымаўленню); у [[македонскі алфавіт|македонскім алфавіце]] адсутнічае з самага яго стварэння ў [[1944]] годзе. У [[беларускі алфавіт|беларускім алфавіце]] адсутнічае, замест Щ выкарыстоўваецца спалучэнне «шч». Выключэнне з алфавіта беларускіх выданняў літары ''щ'' адбылося толькі ў канцы першага дзесяцігоддзя [[XX ст.]] ў сувязі з замацаваннем графічнага спосабу перадачы на пісьме асаблівага характару спалучэння гукаў беларускай мовы [шч] у адпаведнасці з афрыкатай рускай мовы<ref>Шуба П. П. Колькі літар у беларускім алфавіце? // Веснік БДУ. Сер. IV. 1973. № 3. С. 53. </ref><ref name="Яновіч">[[А. I. Яновіч|А.I. Яновіч]]. [https://www.bsu.by/Cache/pdf/257053.pdf Станаўленне графічнай сістэмы беларускай літаратурнай мовы новага перыяду] // Беларуская мова: хрэстаматыя: вучэбны дапаможнік / аўт.-склад. [[З. І. Бадзевіч|З.І. Бадзевіч]] і інш. — Мн.: Изд-во [[Юнипресс]], 2005. ISBN 985-474-560-0 </ref>.

 

== Спасылкі ==

{{Commons|Category:}}

{{ВС}}