Верхняя Сванеція: Розніца паміж версіямі

'''Верхняя Сванеція''' ({{lang-ka|ზემო სვანეთი}}) — высакагорная [[даліна]], якая знаходзіцца ў цэнтральнай частцы [[Галоўны Каўказскі хрыбет|Галоўнага Каўказскага хрыбта]], у паўночна-заходняй частцы [[Грузія|Грузіі]], аб'ект са спісу [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]] [[ЮНЕСКА]]. З захаду раён аддзелены [[Хрыбет Хурум|хрыбтом Хурум]]. З поўдня Верхнюю Сванецію ад [[Ніжняя Сванеція|Ніжняй]] аддзяляе [[Сванецкі хрыбет]], які цягнецца на 85 км. З усходу і поўначы даліну ахінае Галоўны Каўказскі хрыбет.
Уся тэрыторыя размешчана ў басейне ракі [[Рака Інгур|ІнгурІнгуры]] і займае плошчу каля 33154 км².

Мясцовыя дамы служылі і жыллём, і [[Крэпасць|крэпасцямі]], здольнымі абараніць ад уварвання захопнікаў. Тут знаходзіцца самы высокі населены пункт у Еўропе — сяло Ушгулі (каля 2500 м над узроўнем мора). Гэтае маляўнічае месца не страціла сваёй спрадвечнасці і ў нашы дні. Баявыя [[Вежа|вежы]] вышынёй 10-20 м кожная — след былых войнаў і крэўнай варожасці, былі пабудаваны ў часы праўлення царыцы Грузіі Тамары (12XII-13XIII стст.). У гісторыі вядомыя выпадкі, калі ў такіх вежах цэлыя сем’і адседжваліся на працягу гадоў, выратоўваючыся ад крэўнай помсты.

З 19XIX ст.стагоддзя Верхняя Сванеція стала аб’ектам нявычэрпнайвялікай цікавасці з боку паэтаў, вучоных, мастакоў, археолагаў і вандроўнікаў з усяго свету. У гэты час мясцовасць атрымлівае такія вобразныя назвы як “Зямля Тысячы Вежаў і Леднікоў”, “Казначэйства Нацыянальнай Культуры”, “Жывая Навуковая Лабараторыя”.