Станіслаў Шантыр: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне |
|||
Радок 3:
| Імя пры нараджэнні = Станіслаў Урсын Шантыр
| Псеўданімы =
| Месца нараджэння =
| Месца смерці =
| Грамадзянства =
Радок 11:
| Жонка =
| Дзеці =
| Род дзейнасці =
| Гады актыўнасці =
| Кірунак =
| Жанр =
| Дэбют =
| Мова твораў =
| Прэміі =
| Узнагароды =
Радок 23:
}}
{{Цёзкі2|Шантыр}}
'''Станіслаў Шантыр''' ({{ДН|7|9|1764}}, в. [[
== Біяграфія ==
Радок 29:
Нарадзіўся ў в. [[Горспля|Горсплі]] [[Полацкі павет|Полацкага павета]], дзе бацька яго быў [[Земскі суд|земскім суддзёй]].
Калі ў 1779 годзе [[Станіслаў Чарневіч]], тагачасны рэктар [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкага езуіцкага калегіума]], выклапатаў у імператрыцы [[Кацярына II|Кацярыны II]] і мітрапаліта Станіслава Богуш-Сестранцэвіча дазвол на адкрыццё навіцыяту езуітаў у Полацку, сюды ў шматлікіх шэрагах здольнай моладзі 28 студзеня 1780 года паступіў і Шантыр. Ужо ў той час ён вызначаўся красамоўствам, жывым розумам, моцнай воляй, нязломным характарам<ref name="ПСШ">[http://media.catholic.by/nv/n20/art13.htm?forprint=1 ПРАЛАТ СТАНІСЛАЎ ШАНТЫР]</ref>.
Шантыр і сам уступіў у ордэн [[Езуіты|езуітаў]] і, дзякуючы сваім рэдкім здольнасцям і старанню, у хуткім часе вылучыўся з асяроддзя таварышаў<ref name="РБС"/>.
Радок 53:
У 1815 годзе дзякуючы заступніцтву князя [[Адам Ежы Чартарыйскі|Адама Чартарыйскага]]<ref name="ПСШ"/>, Шантыр быў прызначаны настаяцелем [[Горад Слуцк|Слуцкага прыходу]] і актыўна ўзяўся прапаведаваць каталіцтва<ref name="РБС"/>. У русле сваіх езуіцкіх звычак, ён загадаў (у 1818 г.) пры выкладанні Закона Божага ў слуцкім вучылішчы выклікаць дзецям, большасць якіх не было каталікамі, што «ўсе веры, за выключэннем рымскай, праклятыя ад папы і, як гнілыя члены, адрынутыя ад грамадства верных», і сам з запалам даказваў з царкоўнай кафедры важнасць граху, у які ўпадаюць бацькі, якія даручаюць выхаванне сваіх дзяцей іншаверцам<ref name="РБС"/>.
Памёр Станіслаў Шантыр 23 лютага 1847 ў
== Літаратурная дзейнасць ==
Радок 74:
* {{нп3|Самуэль Аргельбранд|S. Orgelbrand|ru|Оргельбранд, Самуэль}}, «Enciklopedia Powszechna», выд. 1866 года, том 24; выд. 1903 г. т. 14
* Spisek Lacinskiego Duchowienstwa Mohilewskiej Archi-Dyecezji, roku 1808, w Mohilevie
* Lettres et opuscules inédits da comte Ioseph de Maistre. t. I, Paris, 1851, La Russie et Les Jésuites de 1772 à 1820
* Полное Собрание Законов Российской Империи. Собр. I, том XXVII, стр. 846—847; т. XXIX, стр. 1313
* {{нп3|Міхаіл Якаўлевіч Марошкін|Морошкин М.|ru|Морошкин, Михаил Яковлевич}}, «Иезуиты в России с царствования Имп. Екатерины II и до нашего времени», СПб., 1870, Часть II, стр. 246—253
Радок 89:
[[Катэгорыя:Мемуарысты Беларусі]]
[[Катэгорыя:Польскамоўныя пісьменнікі]]
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Віленскага ўніверсітэта]]
|