Розніца паміж версіямі "Чарльз Стэбінс Фэрчайлд"

'''Чарльз Стэбінс Фэрчайлд''' ({{lang-en|Charles Stebbins Fairchild}}; [[30 красавіка]] [[1842]] — [[24 лістапада]] [[1924]]) — амерыканскі палітык, прадпрымальнік, 38-й міністр фінансаў [[ЗША]].

Чарльз Фэйрчайлд нарадзіўся ў КазеновииКазеновіі, [[штат Нью-Ёрк]], у сям'і Сідні і Хелен Фэйрчайлд. У 1863 годзе скончыў Гарвардскі каледж, а ў 1865 годзе Гарвардская юрыдычную школу. Пасля быў прыняты ў калегію адвакатаў.

У 1874 годагодзе Чарльз Фэйрчайлд стаў намеснікам Генеральнага пракурора Нью-Ёрка. На гэтай пасадзе ён набыў рэпутацыю карэктоўшчыкі спраў аб карупцыі. Губернатар Нью-Ёрка Сэмюэль Тилден быў настолькі ўражаны поспехамі маладога юрыста, што ў 1875 годзе высунуў яго кандыдатуру ў якасці новага Генеральнага пракурора. Фэйрчайлд быў абраны і з 1875 па 1877 год ён займаў гэтую пасаду. Затым ён зноў вярнуўся да юрыдычнай практыцы.

Па просьбе свайго сябра і дзеючага міністра фінансаў Дэніэла Мэнінга прэзідэнт [[Гровер Кліўленд]] 8 сакавіка 1885 года прызначыў Чарльза Фэйрчайлда намеснікам міністра фінансаў. 31 сакавіка 1887 года Мэнінг, па прычыне дрэннага здароўя, падаў у адстаўку. Кліўленд прызначыў Фэйрчайлда пераемнікам МэннигаМэнніга на пасадзе міністра фінансаў, але з паразай прэзідэнта на выбарах ў 1888 годугода Чарльз сышоў на пенсію. У 1904 годзе, пасля сыходу з палітыкі, стаў дырэктарам чыгуначнай кампаніі.