Адольф Юстынавіч Клімовіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 24:
 
== Біяграфія ==
Удзельнік [[Беларуская канферэнцыя, 1918|Беларускай канферэнцыі (1918)]] у [[Вільня|Вільні]]. Адзін з арганізатараў выдання часопіса «Маладое жыццё». Скончыў у [[1921]] годзе [[Віленская беларуская гімназія|Віленскую беларускую гімназію]], у [[1928]] годзе — [[Пражскі ўніверсітэт]]. Падчас вучобы ў [[Прага|Празе]] кіраўнік аддзела міжнародных зносін [[АБСА|Аб’яднання беларускіх студэнцкіх арганізацый]] (АБСА), удзельнічаў у міжнародных з’ездах і кангрэсах у [[Рым]]е, [[Жэнева|Жэневе]] і інш. У 1932-391932—1939 рэдагаваў гаспадарчы часопіс «Самапомач», папулярызаваў ідэі кааперацыі. Дзеяч [[БХД, 1917|Беларускай хрысціянскай дэмакратыі]]. Працаваў у [[БІГіК|Беларускім інстытуце гаспадаркі і культуры]], адначасова выкладаў у Віленскай беларускай настаўніцкай семінарыі. У снежні 1938 інжынер А. Клімовіч высланы польскімі ўладамі з Вільні як «неанадзейны» элемент. Вярнуўся ў Вільню ў 1939, прымаў удзел у выданні газеты [[БеларускаяВіленская крыніцабеларуская (1917)|«Беларуская крыніца»]] (1939-40). У II сусветную вайну працаваў у [[Беларуская народнаянастаўніцкая самапомачсемінарыя|БеларускайВіленскай народнайбеларускай самапомачы]]настаўніцкай ў [[Ліда|Лідзесемінарыі]]. У 1952 арыштаваны органамі НКУС. 28.2.1953 ваенным трыбуналам Маскоўскай ваенай акругі прыгавораны да вышэйшай меры пакарання, у красавіку 1953 расстрэл заменены 25 гадамі лагераў. У 1956 вярнуўся ў Вільню, склаў біяграфічны слоўнік беларускіх культурных і палітычных дзеячаў (рукапіс зберагаецца ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы АН Беларусі).
Скончыў [[Віленская беларуская гімназія|Віленскую беларускую гімназію]] (1921), [[Пражскі ўніверсітэт]] (1928).
 
У снежні 1938 інжынер А. Клімовіч высланы польскімі ўладамі з Вільні як «неанадзейны» элемент. Вярнуўся ў Вільню ў 1939, прымаў удзел у выданні газеты [[Беларуская крыніца (1917)|«Беларуская крыніца»]] (1939-40).
Удзельнік [[Беларуская канферэнцыя, 1918|Беларускай канферэнцыі (1918)]] у [[Вільня|Вільні]]. Адзін з арганізатараў выдання часопіса «Маладое жыццё». Падчас вучобы ў [[Прага|Празе]] кіраўнік аддзела міжнародных зносін [[АБСА|Аб’яднання беларускіх студэнцкіх арганізацый]] (АБСА), удзельнічаў у міжнародных з’ездах і кангрэсах у [[Рым]]е, Жэневе і інш. У 1932-39 рэдагаваў гаспадарчы часопіс «Самапомач», папулярызаваў ідэі кааперацыі. Дзеяч [[БХД, 1917|Беларускай хрысціянскай дэмакратыі]]. Працаваў у [[БІГіК|Беларускім інстытуце гаспадаркі і культуры]], адначасова выкладаў у Віленскай беларускай настаўніцкай семінарыі. У снежні 1938 інжынер А. Клімовіч высланы польскімі ўладамі з Вільні як «неанадзейны» элемент. Вярнуўся ў Вільню ў 1939, прымаў удзел у выданні газеты [[Беларуская крыніца (1917)|«Беларуская крыніца»]] (1939-40). У II сусветную вайну працаваў у [[Беларуская народная самапомач|Беларускай народнай самапомачы]] ў [[Ліда|Лідзе]]. У 1952 арыштаваны органамі НКУС. 28.2.1953 ваенным трыбуналам Маскоўскай ваенай акругі прыгавораны да вышэйшай меры пакарання, у красавіку 1953 расстрэл заменены 25 гадамі лагераў. У 1956 вярнуўся ў Вільню, склаў біяграфічны слоўнік беларускіх культурных і палітычных дзеячаў (рукапіс зберагаецца ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы АН Беларусі).
 
У II сусветную вайну працаваў у [[Беларуская народная самапомач|Беларускай народнай самапомачы]] ў [[Ліда|Лідзе]]. У 1952 арыштаваны органамі [[НКУС]]. 28.2.1953 ваенным трыбуналам [[Маскоўская ваенная акруга|Маскоўскай ваеннай акругі]] прыгавораны да вышэйшай меры пакарання, у красавіку 1953 расстрэл заменены 25 гадамі лагераў. У 1956 вярнуўся ў Вільню, склаў біяграфічны слоўнік беларускіх культурных і палітычных дзеячаў (рукапіс зберагаецца ў [[Цэнтральная навуковая бібліятэка АН Беларусі|Цэнтральнай навуковай бібліятэцы АН Беларусі]]).
 
{{зноскі}}