Ян Радзівіл (1474—1522): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
вікіфікацыя
Радок 64:
| Commons = Jan Radziwiłł (1474–1522)
}}
'''Ян Мікалай Мікалаевіч Радзівіл «Барадаты»''' (каля 1474—[[1522]]) — [[ВКЛ|вялікалітоўскі]] дзяржаўны дзеяч . [[Намеснік]] вількійскі (1495—1501), намеснік слонімскі[[слонім]]скі (з 1505), [[маршалак гаспадарскі]] (1499—1514), [[маршалак земскі]] (1514-15221514—1522), [[кашталян трокскі|кашталян троцкі]] (1522).
 
Сын [[Мікалай Радзівіл Стары|Мікалая Радзівіла Старога]].
Набліжаны вялікага князя [[Аляксандр Ягелончык|Аляксандра]], садзейнічаў яго абранню ў 1501 годзе каралём польскім. Падпісаў [[Мельніцкая унія|Мельніцкі акт]] у 1501 годзе, але пазней падтрымліваў палітыку вял.кн.вялікага князя Аляксандра, скіраваную на адмену мельніцкіх дамоўленасцяў. Пасол у [[Масква|Маскву]] ў 1507 і 1508 гадах.
Валодаў маёнткамі ў Літве,: [[Нягневічы|Нягневічамі]] ў Наваградскім[[Новагародскае ваяводства|Новагародскім ваяводстве]], [[Здзітаў|Здзітавам]] і [[Лахва]]й у [[Берасцейскае ваяводства|Берасцейскім]], [[горад Узда|Уздой]] у [[Менскае ваяводства|Менскім]], Алыкай[[Алыка]]й на [[Валынь|Валыні]] і інш.
У шлюбе з [[Альжбета Гаштольд|Альжбэтай Гаштольд]] меў 2 дачок і 3 сыноў, якія ўсе памерлі ў дзяцінстве; у шлюбе з Багданай Лукомскай — 2 дачок; у шлюбе з Ганнай Кішкай — сыноў [[Мікалай Радзівіл Чорны|Мікалая (Чорнага)]] і [[Ян Радзівіл (1516—1551)|Яна]].
 
Першая жонка Альжбэта тастаментам запісала мужу свае пасажныя маёнткі, але ў 1503 годзе яе брат [[Альбрэхт Гаштольд]] пачаў справу за вяртанне маёнткаў сабе як "«блізкіх"», бо паводле звычаяў перажыўшы сваіх дзяцей Альжбэта не магла запісаць іх мужу. Радзівіл звяртаўся нават да Папы Рымскага, што было аспрэчана вялікім князем як неадпаведнае традыцыі, але ўрэшце вымушаны перадаць жончыны маёнткі Гаштольду.<ref>''Груша А.'' Улада непарушнасці і памяці: “старина”«старина» і яе трансфармацыя ў XV — першай трэці XVI ст. // СОЦІУМ. Альманах соціальної історії. -- — К., 2013. Вип. 10. С. 216-245216—245. -- — С. 227-228227—228.</ref> .
 
{{зноскі}}