Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 70:
 
== Сучаснасць ==
УЗ 1994 годзегода пачаліся багаслужбы ў мінскім прыходзе святой Еўфрасінні Полацкай, які спачтку належаў да непрызнанай «Беларускай народнай аўтакефальнай праваслаўнай царквы на Бацькаўшчыне». Пазней прыход разам са святаром Леанідам (Акаловічам) перайшоў у юрысдыкцыю Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы.
 
Пасля смерці мітрапаліта Мікалая ([[2003]]) Ізяслаў далучыў да сваёй юрысдыкцыі большую частку яго прыходаў. У жніўні 2003 на Царкоўным Саборы ў [[Хайленд-Парк]]у (ЗША) фармальна завершана аб’яднанне двух галін БАПЦ.
 
Але яшчэ раней новым старшынёй БАПЦ аб'явіўаб’явіў сабе Аляксандр Салагуб (былы супрацоўнік Аддзела знешніх царкоўных сувязяў РПЦ), якога раней Мікалай прыняў у сваю БАПЦ, а праз некалькі месяцаў адлучыў ад яе. Аляксандр (які рашэнне Мікалая не прызнаў) разам з сербскім епіскапам Дамаскінам, што знаходзіўся на пакоі, узвялі ў сан епіскапа БАПЦ серба Ёвана Пурыча, які пасля смерці Мікалая аб'явіўаб’явіў сябе мітрапалітам, а Пурыча кіраўніком справамі БАПЦ. Фактычна да канца 2010 года юрысдыкцыя перастала існаваць<ref>[http://www.hierarchy.religare.ru/h-orthod-baocj.html hierarchy.religare.ru]</ref>.
 
У [[2004]] годзе ў БАПЦ Ізяслава ў сувязі з цяжкай хваробай апошняга вікарным епіскапам Баранавіцкім і Бруклінскім і выконваючым абавязкі кіраўніка БАПЦ быў прызначаны [[Васіль (Касцюк)]], які перайшоў у БАПЦ з РПЦ. Але царкоўны савет і яго прыхільнікі заблакіравалі будынак [[Сабор Святога Кірылы Тураўскага|царквы Кірылы Тураўскага]] і не пусцілі туды Васіля. Праз некалькі месяцаў Васіль вярнуўся ў Беларусь, наклаўшы анафему на шэраг членаў царкоўнага савета. У Беларусі ён некаторы час называў сабе законным кіраўніком БАПЦ, а затым аб'явіўаб’явіў аб стварэнні новой юрысдыкцыі «Беларускі грэка-праваслаўны рух», куды мелі ўвайсці праваслаўныя абшчыны, якія не падтрымлівалі аўтакефалію, але і не хацелі наведваць храмы Маскоўскага Патрыярхата.
 
Мітрапаліт [[Ізяслаў (Бруцкі)]] памёр 27 лістапада 2007 года. [[11 мая]] [[2008]] года епіскапам быў абраны [[архімандрыт]] [[Святаслаў (Логін)]]. Абрад хіратоніі быў выкананы архіепіскапам Уманскім і Дэтройцкім Аляксандрам, епіскапам Барыспальскім Пасіем ды епіскапам Х'юстанскімХ’юстанскім і Тэхаскім Макарыюсам пры дапамозе святарства і пры ўдзеле вялікай колькасці вернікаў з Нью-Ёрку, Нью-Джэрсі і Канады<ref>[http://www.belaoc.org/art.php?art=224&cat=7&lang=be Хіратонія архімандрыта Святаслава ў епіскапа БАПЦ] // Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква. [[11 мая]] [[2008]]</ref>. Варта адзначыць, што менавіта Вячаслаў Логін вёў Царкоўны Сабор у жніўні 2003 года, калі было абвешчана аб спыненні спрэчак унутры царквы<ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=17067 Хіратанізаваны новы епіскап БАПЦ]// Наша Ніва. [[11 мая|12 мая]] [[2008]]</ref>.
 
У 2011 годзе ў Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царкве быў хіратанісаны другі епіскап — [[Серафім (Чыкіта)]]<ref>[https://churchby.info/bel/news/2011/06/20-1 churchby.info]</ref>.
У 1994 годзе пачаліся багаслужбы ў мінскім прыходзе святой Еўфрасінні Полацкай, які спачтку належаў да непрызнанай «Беларускай народнай аўтакефальнай праваслаўнай царквы на Бацькаўшчыне». Пазней прыход разам са святаром Леанідам (Акаловічам) перайшоў у юрысдыкцыю Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы.
29 траўня 2019 года ў Мінску адбыўся суд над святарамі БАПЦ айцом Леанідам (Акаловічам) і ераманахам Вікенціем (Кавальковым). Ім інкрыміявалася «арганiзацыя масавага палiтычнага дзеяння», пры гэтым яны нібыта наўмысна і дзёрзка парушалi грамадзянскi супакой i беларускае заканадаўства. Падставай для ўладаў былі малебен на [[плошча Свабоды (Мінск)|плошчы Свабоды]] ля Свята-Духава сабора пасля «крыжалому» ў Курапатах і непасрэдна ў саміх [[Курапаты|Курапатах]], а таксама малебен на [[Вайсковыя могілкі (Мінск)|Вайсковых могілках]] у гадавіну завяршэння Другой сусветнай вайны ў Еўропе. Па выніках суду святарам не былі прызначаны штрафы ці пазбаўленне волі<ref>[http://www.belapc.org/naviny---galounaa/cudnadsvataramibapcubelarusi belapc.org]</ref>.
 
Архіепіскап Святаслаў Логін у 2018 годзе адзначыў, што адсутнасць у [[Беларусь|Беларусі]] аўтакефаліі парушае апостальскія каноны<ref>[https://www.svaboda.org/a/29489991.html svaboda.org]</ref>. Але беларуская нацыянальная царква можа атрымаць аўтакефалію ад Канстантынопаля толькі ў тым выпадку, калі яе прызнае дзяржава, а ўлады стала адмаўляюць Беларускай аўтакефальнай царкве ў рэгістрацыі, і ў Беларусі дзейнічаюць усяго некалькі прыходаў БАПЦ. Святаслаў Логін паведаміў, што Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква мае шчыльныя дачыненні з [[Праваслаўная царква Украіны|Праваслаўнай царквой Украіны]], якая падтрымлівае жаданне БАПЦ атрымаць стус кананічнай нацыянальнай царквы. У прыватнасці, беларускія святары бясплатна атрымліваюць адукацыю ў духоўных семінарыях [[Украіна|Украіны]], апроч таго, украінская царква дае магчымасць служыць у іхных храмах, пасвячаць святароў, рабіць хіратоніі<ref>[https://www.svaboda.org/a/30114816.html svaboda.org]</ref>.
 
29 траўня 2019 года ў Мінску адбыўся суд над святарамі БАПЦ айцом Леанідам (Акаловічам) і ераманахам Вікенціем (Кавальковым). Ім інкрыміявалася «арганiзацыя масавага палiтычнага дзеяння», пры гэтым яны нібыта наўмысна і дзёрзка парушалi грамадзянскi супакой i беларускае заканадаўства. Падставай для ўладаў былі малебен на [[плошча Свабоды (Мінск)|плошчы Свабоды]] ля Свята-Духава сабора пасля «крыжалому» ў Курапатах і непасрэдна ў саміх [[Курапаты|Курапатах]], а таксама малебен на [[Вайсковыя могілкі (Мінск)|Вайсковых могілках]] у гадавіну завяршэння Другой сусветнай вайны ў Еўропе. Па выніках суду святарам не былі прызначаны штрафы ці пазбаўленне волі<ref>[http://www.belapc.org/naviny---galounaa/cudnadsvataramibapcubelarusi belapc.org]</ref>.
 
== Прадстаяцелі ==