'''Клецкае княства'''. Існавала ў [[12 стагоддзе|XII]] — [[18 стагоддзе|XVIII]] стст. У [[9 стагоддзе|IX]] — [[11 стагоддзе|XI]] стст. воласць, якая ахоплівала [[Дрыгавічы|дрыгавіцкае]] насельніцтва вярхоўя [[Рака Лань|р. Лань]]. Першы клецкі ўдзельны князь [[Вячаслаў Яраславіч]] упамінаецца ў [[1127]] г. як васал вялікага князя кіеўскага. Пасля [[1142]]—[[1146]] гг. і ў [[1149]] г. княства належала [[Святаслаў ВольгавічОльгавіч|Святаславу ВольгавічуОльгавічу]], таксамасаюзніку васалувял.кн. [[Кіеўскаекіеўскага княства|КіеўскагаЮрыя княства]]Далгарукага.
== Пад уладай вялікіх князёў літоўскіх ==
У [[14 стагоддзе|XIV]] — [[15 стагоддзе|XV]] стстст. — князям і вялікім князям [[ВКЛ]]літоўскім. Вялікі князь [[Казімір IV Ягелончык|Казімір]] у пачатку свайго панавання называў княства воласцю, пазней — Клецкім паветам, бо яно ўваходзіла ў яго ўладанні непасрэдна разам з іншымі валасцямі і паветамі. Вялікія князі [[Аляксандр Ягелончык|Аляксандр]] і [[Жыгімонт I Стары|Жыгімонт I]] называлі княства паветам. Прыкладна з [[1492]] г. і да [[1521]]—[[1522]] гг. княства належала князю Івану Васілевічу і Фёдару Іванавічу Яраславічам, але тэрмін «Клецкае княства» ў дакументах не сустракаецца (звычайна — «іменье», «добра»).
Потым перайшло да каралевы і вялікай княгіні [[Бона Сфорца|Боны Сфорца]] з тымі правамі, якімі валодалі яе папярэднікі. Бона ў дачыненні да княства карысталася тэрмінамі «павет» і «княства», апошнім — каб падкрэсліць сваю ўладу, якая ажыццяўлялася праз клецкіх намеснікаў і падстаростаў. У [[1552]]—[[1555]] гг. Бона правяла ў княстве адну з першых у Беларусі валочных памер. У гэты час была ажыццёўлена адміністрацыйная рэформа: падзел княства на 6 дзесяткаў (Валасны, Вяжэвіцкі, Канюшскі, Малеўскі, Сіняўскі, Цяцераўскі) быў заменеы падзелам на 5 войтаўстваў. Непасрэдна Боне ў княстве належала 698 валок зямлі, у т.л. зямля Клецка (каля 45 валок), мястэчка Сіняўка і 52 сяла.
