Свята-Міхайлаўская царква (Зембін): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне
дапаўненне, удакладненне
Радок 32:
|Рэліквіі =
|Сучасны стан = Дзейнічае
|Сайт = http://zembin.by/
|Commons =
}}
 
{{Значэнні|Свята-Міхайлаўская царква}}
'''Свята-Міхайлаўская царква''' — праваслаўны [[храм]] у в. [[Зембін]] Барысаўскага раёна Мінскай вобласці, пабудаваны ў 1904—1908 гадах з цэглы паводле праекта архітэктара [[Віктар Іванавіч Струеў|В. І. Струева]]. Царква знаходзіцца ў цэнтры вёскі непадалёк ад праваслаўных могілак.
 
'''Свята-Міхайлаўская царква''' — праваслаўны [[храм]] у в. [[Зембін]] Барысаўскага раёна Мінскай вобласці.
 
== Гісторыя ==
У «Апісанні цэркваў і прыходаў Мінскай епархіі за 1879 год» паведамляецца, што «царква існавала тут раней 1752 года …знаходзілася ў цэнтры мястэчка»<ref>[Описание церквей и приходов Минской епархии, составленное по официально затребованным от причтов сведениям. Том 2. Борисовский уезд — В 9 томах. — Минск: Типо-литография Б. И. Соломонова, 1879. — 178 с.]</ref>.
[[Файл:Фото путешествия по Беларуси 094.jpg|thumb|злева|Пачатак аднаўлення царквы. 2010]]
Знаходзіцца ў цэнтры вёскі. Пабудавана ў 1904 г. з цэглы паводле праекта архітэктара [[Віктар Іванавіч Струеў|В. І. Струева]] на месцы драўлянага храма 1811 г., фундаванага памешчыкам Ф.Сержпутоўскім. Значна пашкоджана ў 1942 годзе.
 
У 1811 годзе на месцы згарэлай была пабудавана драўляная Свята-Міхайлаўская царква, фундатарам якой з’яўляўся Франц Сержпутоўскі. Штатнае гадавое дараванне кліру складала 236 рублёў. Пры царкве мелася да 60 дзесяцін зямлі сядзібнай, ворнай і сенакоснай. Дабрачынцамі храма былі спадары Ратамскія. Прыхаджан было звыш за 1000 душ з іх мужчынскага полу 530 душ і жаночага полу 590 душ. Зембінскай царкве таксама належалі Прадцечанская драўляная царква ў вёсцы [[Любча (Барысаўскі раён)|Любча]] і Дзімітраўская драўляная царква на могілках ў вёсцы [[Касцюкі (Барысаўскі раён)|Касцюкі]]<ref>[Николай (Трусковский), архимандрит. Историко-статистическое описание Минской епархии. Санкт-Петербург: тип. духовного журн. «Странник», 1864. — 315 с.]</ref>.
У 1965 годзе падчас здымак аднаго з ваенных эпізодаў фільма «[[Пераклічка (фільм)|Пераклічка]]» храм быў часткова разбураны. Паводле задумы рэжысера фільма, фашысты трымаюць абарону ў царкве, у той час як савецкі [[Т-34]] праломвае сцяну і ўрываецца ўнутр. Для таго, каб зняць гэты эпізод, алтарную сцяну падарвалі дынамітам. У кастрычніку 2010 года Мітрапаліт Мінскі і Слуцкі, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі [[Філарэт (Вахрамееў)|Філарэт]] накіраваў ліст [[Мікіта Міхалкоў|Мікіту Міхалкову]], які гуляў ролю танкіста ў гэтым фільме, з просьбай аказаць дапамогу ў аднаўленні святыні, аднак расійскі [[акцёр]] і [[кінарэжысёр]] гэтую просьбу пакінуў па-за ўвагай<ref>[https://www.sb.by/articles/ruiny-smotryat-v-ukor-47849.html Руины смотрят в укор. Никиту Михалкова попросили восстановить белорусский храм]</ref>.
 
Паводле чарцяжоў і апісання царкоўнага будынка па стане на 1862 год, прамавугольны ў плане будынак меў бабінец і апсіду, якая выступала; над дахам узвышаліся і завяршаліся купаламі вежа-званіца, размешчаная з боку галоўнага фасада і невялікая вежка з глухім купалам — у сярэдзіне царкоўнага будынка. Вокны былі размешчаны ў адзін шэраг, мелася двое дзвярэй. Звонку будынак быў пафарбаваны алейнай фарбай<ref>[Нацыянальны архіў Рэспублікі Беларусь. Фонд «Царкоўна-будаўнічай прысутнасці»]</ref>. 24 чэрвеня 1882 года царква была моцна пашкоджана пажарам, але пасля рамонту была ізноў асвечана 12 верасня 1882 года Барысаўскім протаіерэем Пастэрнацкім.
 
21 мая 1900 года ў час пажару Міхайлаўская царква была знішчана агнём. Праект царквы і дазвол на яе пабудову былі датаваныя 1901 годам, а закладка царкоўнага будынка адбылася ў ліпені 1903 года. На адным з падмуркавых камянёў, выяўленым пры рэстаўрацыйных працах настаяцелем іерэем Андрэем Капульцэвічам ў пачатку 2014 года, было напісана, што «Сьвяты храм пабудаваны пры святары Канстанціне Шафаловічы 1904 год». Спачатку працы вяліся вельмі марудна і толькі ў 1907—1908 гадах будаўніцтва актывізавалася. 19 кастрычніка 1908 года чын асвячэння храма здзейсніў настаяцель [[Свята-Васкрасенскі сабор (Барысаў)|Свята-Васкрасенскага сабора]] [[Барысаў|Барысава]] протаіерэй Мікалай Фалевіч.
 
У 1920—30-я гады, нягледзячы на палітыку ваяўнічага атэізма, ў храме працягвалі здзяйсняцца набажэнствы, абрады вянчання і хрышчэння. У лістападзе 1942 года на Зембінскі прыход быў прызначаны святар Дзмітрый Знаменскі. У 1944 годзе з-за актывізацыі дзеянняў беларускіх партызан і наступу войскаў Савецкай Арміі немцы прыстасавалі будынак царквы і прылеглую тэрыторыю ў абарончы пункт, пры гэтым падчас вызваленчых баёў у 1944 годзе Зембін быў моцна разбураны, а сцены царквы пацярпелі нязначна. Пасля заканчэння вайны Свята-Міхайлаўскі храм не быў вернуты вернікам, а быў прыстасаваны калгасам «Зара камунізму» пад склад для сельгаспрадукцыі і малатарню, частка маёмасці храма была перададзена ў дзеючую Сморкаўскую царкву.
 
[[Файл:Фото путешествия по Беларуси 094.jpg|thumb|злева|Пачатак аднаўлення царквы. 2010]]
УНайвялікшы ўрон будынак храма зазнаў у 1965 годзе падчас здымак аднаго з ваенных эпізодаў фільма «[[Пераклічка (фільм)|Пераклічка]]» храм быў часткова разбураны. Паводле задумы рэжысера фільма, фашысты трымаюць абарону ў царкве, у той час як савецкі [[Т-34]] праломвае сцяну і ўрываецца ўнутр. Для таго, каб зняць гэты эпізод, алтарную сцяну падарвалі дынамітам. У кастрычніку 2010 года Мітрапаліт Мінскі і Слуцкі, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі [[Філарэт (Вахрамееў)|Філарэт]] накіраваў ліст [[Мікіта Міхалкоў|Мікіту Міхалкову]], які гуляў ролю танкіста ў гэтым фільме, з просьбай аказаць дапамогу ў аднаўленні святыні, аднак расійскі [[акцёр]] і [[кінарэжысёр]] гэтую просьбу пакінуў па-за ўвагай<ref>[https://www.sb.by/articles/ruiny-smotryat-v-ukor-47849.html Руины смотрят в укор. Никиту Михалкова попросили восстановить белорусский храм]</ref>.
 
== Архітэктура ==