Свята-Міхайлаўская царква (Зембін): Розніца паміж версіямі

|Заканчэнне будаўніцтва = 19041908

У «Апісанні цэркваў і прыходаў Мінскай епархіі за 1879 год» паведамляецца, што «царква існавала тут раней 1752 года …знаходзілася ў цэнтры мястэчка»<ref>[Описание церквей и приходов Минской епархии, составленное по официально затребованным от причтов сведениям. Том 2. Борисовский уезд — В 9 томах. — Минск: Типо-литография Б. И. Соломонова, 1879. — 178 с.]</ref>.

У 1811 годзе на месцы згарэлай была пабудавана драўляная Свята-Міхайлаўская царква, фундатарам якой з’яўляўся Франц Сержпутоўскі. Штатнае гадавое дараванне кліру складала 236 рублёў. Пры царкве мелася да 60 дзесяцін зямлі сядзібнай, ворнай і сенакоснай. Дабрачынцамі храма былі спадары Ратамскія. Прыхаджан было звыш за 1000 душ з іх мужчынскага полу 530 душ і жаночага полу 590 душ. Зембінскай царкве таксама належалі Прадцечанская драўляная царква ў вёсцы [[Любча (Барысаўскі раён)|Любча]] і Дзімітраўская драўляная царква на могілках ў вёсцы [[Касцюкі (Барысаўскі раён)|Касцюкі]]<ref>[Николай (Трусковский), архимандрит. Историко-статистическое описание Минской епархии. Санкт-Петербург: тип. духовного журн. «Странник», 1864. — 315 с.]</ref>.

Паводле чарцяжоў і апісання царкоўнага будынка па стане на 1862 год, прамавугольны ў плане будынак меў бабінец і апсіду, якая выступала; над дахам узвышаліся і завяршаліся купаламі вежа-званіца, размешчаная з боку галоўнага фасада і невялікая вежка з глухім купалам — у сярэдзіне царкоўнага будынка. Вокны былі размешчаны ў адзін шэраг, мелася двое дзвярэй. Звонку будынак быў пафарбаваны алейнай фарбай<ref>[Нацыянальны архіў Рэспублікі Беларусь. Фонд «Царкоўна-будаўнічай прысутнасці»]</ref>. 24 чэрвеня 1882 года царква была моцна пашкоджана пажарам, але пасля рамонту была ізноў асвечана 12 верасня 1882 года Барысаўскім протаіерэем Пастэрнацкім.