[[Выява:Catholic Farney (Novogrudok, Belarus).jpg|thumb|Фарны касцёл у Навагрудку]]
'''Сармацкае барока''' — разнавіднасць сталага [[барока]], распаўсюджанаераспаўсюджаная на тэрыторыі [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] у перыяд [[сарматызм]]у (сяр. [[XVII стагоддзе|XVII]] — пач. [[XVIII стагоддзе|XVIII ст.]]). Асабліва відочны гэты стыль у архітэктуры, манументальным жывапісе і літаратуры.
Сармацкае барока было прадуктам масавай шляхецкай культуры эпохі Контррэфармацыі. На першым этапе свайго існавання — у 2-й палове XVII ст., знаходзіласябыло ў ценю высокага барока, але паступова пачало распаўсюджвацца,распаўсюджвалася і ў пачатку XVIII ст. стала асноўнай плынню ў сакральнай архітэктуры.
Крайні кансерватызм ідэалогіі сарматызму адбіўся на знешнімвонкавым дэкоры будынкаў., Ёнякі становіццаробіцца больш строгім і стрыманым. Храмы гэтага перыяду нагадваюць крэпасці (гл., напр., [[Навагрудскі фарны касцёл Перамянення Божага|Фарны касцёл у Навагрудку]]). Адначасова ўнутраны дэкор храмаў уражвае разнастайнасцю дробных пластычных формаў, багаццем алтароў, аздобленых скульптурамі з выкарыстаннем тэхнікі сцюка.
