|
|апісанне =
|род дзейнасці = грамадскі і вайсковы дзеяч
|дата нараджэння = 03.01.1912
|месца нараджэння =
|месца нараджэння = в. [[Загор'е]], Залеская гміна, [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польская рэспубліка]]
|дата смерці = 1980-я
|месца смерці =
|Месца пахавання =
}}
'''Янка Гінько''' ([[3 студзеня]] [[1912]] — [[1980-я]]) — беларускі грамадскі і вайсковы дзеяч. Удзельнік дэсанту [[Паветрана-дэсантны спецыяльны батальён «Дальвіц»|батальёна Дальвіц]].<ref>http://slounik.org/32048.html Біяграфія Янкі Гінько</ref> Адзін з кіраўнікоў [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай незалежніцкай партыі]].
== Біяграфія ==
Нарадзіўся [[3 студзеня]] [[1912]] года г. уў в. [[Загор'еЗагор’е (Глыбоцкі раён)|Загор’е]] (пазней была ў складзе Залескай гміны на Дзісненшчыне ў [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай рэспубліцыРэспубліцы]]) ўу праваслаўнай сям'ісям’і Піліпа і Анастасіі Гінько. У [[1939]] г. годзе скончыў [[Варшаўская палітэхніка|Варшаўскую палітэхніку]] па спецыяльнасці інжынера геадэзіі. У [[1940]]—[[1941]]1940—1941 гадах працаваў па сваёй спецыяльнасці ва ўсходняй Беларусі.
Пасля пачатка нямецкай акупацыі Янка Гінько працаваў старшынёй [[Беларуская народная самапомач|Беларускай народнай самапомачы]] ў [[Глыбокае|Глыбокім]]. Быў сябрам Цэнтральнага Камітэту падпольнай [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай Незалежніцкай Партыі]], стаў кіраўніком палітычнай рэферэнтуры БНП, старшыня БНП у Глыбокім. Уступіў да [[Беларуская краёвая абарона|Беларускай краёвай абароны]], атрымаў чын лейтэнанта.
У [[1944]] г. годзе адмовіўся працаваць намеснікам прэзідэнта [[Беларуская цэнтральная рада|Беларускай Цэнтральнай Рады]] ў [[Слуцк]]у. [[27 чэрвеня]] [[1944]] г. года удзельнічаўўдзельнічаў у [[Другі Усебеларускі кангрэс|Другім Усебеларускім кангрэсе]].
Пасля эвакуацыі з [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]] летам [[1944]] ггода далучыўся да [[Паветрана-дэсантны спецыяльны батальён «Дальвіц»|батальёна «Дальвіц»]]. [[17 лістапада]] [[1944]] г. года дэсантаваўся ў раёне [[Ліда|Ліды]] ў групе з [[Кастусь Шышэя|Кастусём ШышэяйШышэям]], але яны былі выкінутыя ня ў тым месцы і раззброеныя польскай [[Армія Краёва|Арміяй Краёвай]]. У снежні таго ж года трапіў у палон [[НКУС]]. Праходзіў на працэсе кіраўніцтва [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай незалежніцкай партыі]] у [[Мінск]]у ў [[1946]] г. годзе. Янка Гінько быў асуджаны на 25 гадоў савецкіх канцлагераў.
У [[1953]] г. або [[1954]] г. годзе трапіў на [[Інта|Інту]], працаваў маркшэйдарам (спецыяліст у падземнай геадэзіі) і пазнаёміўся з [[Пятро Рашэтнік|Пётрай Рашэтнікам]]. Вызваліўся пасля [[1956]] г. года, застаўся працаваць на [[Інта|Інце]]. Ажаніўся і з дапамогай жонкі атрымаў дазвол на пражыванне ў [[Масква|Маскве]]. Наведваў Беларусь.
Апошнія гады жыцця моцна хварэў. Памёр у [[1980-я|1980-х]] гадах.
== Літаратура ==
* Беларускі нацыяналізм: Даведнік / Уклад. Пятро Казак. — [Б. м. і г. в.]: Голас края;
{{зноскі}}
{{DEFAULTSORT:Гінько Янка}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Глыбоцкім раёне]]
[[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя савецкай уладай]]
[[Катэгорыя:Члены Беларускай народнай самапомачы]]
| 