Антрапацэнтрызм: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''Антрапацэнтры{{subst:націск}}зм''' (ад {{lang-el|άνθροπος}} — чалавек і {{lang-la|centrum}} — цэнтр) — п...'
 
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1:
'''Антрапацэнтры́зм''' (ад {{lang-el|άνθροπος}} — чалавек і {{lang-la|centrum}} — цэнтр) — [[погляд]], паводле якога [[чалавек]] ёсць цэнтр і вышэйшая мэта светабудовы. Цесна звязаны з [[светабудова|светабудовытэлеалогія]]й.
 
== Антрапацэнтрызм у філасофіі ==
Цесна звязаны з [[тэлеалогія]]й. У [[антычная філасофія|антычнай філасофіі]] прынцып антрапацэнтрызму быў сфармуляваны [[Пратагор]]ам («Мера ўсіх рэчаў — чалавек»), пазней развіты ў этычным [[рацыяналізм]]е [[Сакрат]]а. Рысы антрапацэнтрызму назіраюцца ў прадстаўнікоў {{нп3|сярэдневяковая філасофія|сярэдневяковай філасофіі|ru|Средневековая философия}} — у [[патрыстыка|патрыстыцы]], творах [[Аўгусцін|Аўгусціна Аўрэлія]]а, [[Бернард Клервоскі|Бернара Клервоскага]] і інш.).
 
Прынцыпова новы характар антрапацэнтрызм набыў у культуры [[Адраджэнне|Адраджэння]], калі ўвага [[мысліцель|мысліцеля]]мысляра акцэнтавалася на [[прыгажосць|прыгажосці]] і [[веліч]]ывелічы чалавека, яго высокім [[прызначэнне|прызначэнні]].
 
Элементы антрапацэнтрызму захоўваліся ў класічнай [[заходняя філасофія|заходняй філасофіі]] ([[К. Гельвецый|Клод Гельвецый]], [[Л. Феербах|Людвіг Феербах]]), былі ўласцівы філосафам рэлігійнай і [[ірацыяналізм|ірацыяналісцка]]-[[экзістэнцыяналізмЭкзістэнцыялізм|экзістэнцыяналісцкайэкзістэнцыялісцкай]] арыентацыі ([[Г. Марсель|Габрыэль Марсель]], [[А. Камю|Альбер Камю]] і інш.).
 
== Ідэі антрапацэнтрызму на Беларусі ==
== Беларусь ==
На [[Беларусь|Беларусі]] ідэі антрапацэнтрызму вядомы з [[11XI ст.]] —, зкалі пашырэннемпачалі распаўсюджваюцца твораўтворы патрыстычнай літаратуры. У грамадскай думцы і культуры Беларусі [[XV]]—[[XVII]]XV—XVII стст. зацвярджаецца [[Гуманізм|гуманістычны]] антрапацэнтрызм Адраджэння. Беларускія мысліцелімысляры-гуманісты — [[М. Гусоўскі|Мікола Гусоўскі]], [[Ф. Скарына|Францыск Скарына]], [[Сімяон Полацкі]] — адстойвалі высокую [[годнасць]] чалавека, грамадскае прызначэнне яго дзейнасці, самакаштоўнасць зямнога [[жыццё|жыцця]].
 
== Літаратура ==