Адам Ваньковіч (1827—1895): Розніца паміж версіямі

 

Спачатку А. Ваньковіч вучыўся ў [[Мінская гімназія|Мінскай гімназіі]], куды паступіў у жніўні [[1839]] г. [[16 жніўня]] [[1843]] г. паступіў у Кандуктарскую роту [[Мікалаеўскае інжынернае вучылішча|Галоўнага інжынернага вучылішча]] (у будучыні Мікалаеўскага). [[13 чэрвеня]] [[1848]] г. атрымаў чын прапаршчыка інжынерных войскаў. [[25 чэрвеня]] [[1849]] г. Ваньковіч быў пераведзены ў 2-гі рэзервовы сапёрны батальён, а [[11 ліпеня]] [[1851]] г. атрымаў чын [[падпаручнік]]а. [[14 красавіка]] [[1854]] г. ён становіцца паручнікам і з-за хваробы выходзіць у адстаўку.

У [[1859]] г. Ваньковіч становіцца старшынёй Мінскага {{нп5|Сумленны суд|сумленнага суда|ru|Совестный суд}}, [[24 мая]] [[1860]] г. яго зацвярджаюць Мінскім сумленным суддзёй, а з [[1861]] г. ён працуе ў Мінскай губернскай установе па сялянскіх справах, за што [[17 красавіка]] 1861 г. быў узнагароджаны [[Медаль «За стараннасць» шыйная сярэбраная на Аляксандраўскай стужцы|срэбным медалём на Аляксандраўскай стужцы]].