Свята-Успенская царква (Лаўрышава): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Даследаванні: арфаграфія, удакладненне, дапаўненне
стыль
Радок 39:
== Асноўныя звесткі ==
Размешчана ў [[Поўдзень|паўднёвай]] частцы вёскі, па правы бок ад [[Рака|р.]] [[Валоўка]], пры ўездзе ў Лаўрышава па [[шлях]]у з в. [[Шчорсы]] (сам маныстыр цяпер знаходзіцца ля суседняй в. [[Гнесічы]]). [[Набажэнства|Службы]] праводзяцца ([[2016]]): [[субота]], 18.00 [[Гадзіна|гадзін]] — Усяночнае трыванне; [[нядзеля]], 8.30 — малебен з [[акафіст]]ам Успенню [[Божая Маці|Божай Маці]], 8.45 — [[споведзь]], 9.30 — Бажэственная [[літургія]]. Прастольнае [[свята]] — Успенне [[Багародзіца|Прасвятой Багародзіцы]] 15 ([[28 жніўня|28]] па [[Грыгарыянскі каляндар|сучаснаму стылю]]) [[Жнівень|жніўня]].
 
== Археалагічныя даследаванні ==
У [[1990]] г. [[Аляксандр Канстанцінавіч Краўцэвіч|А. К. Краўцэвіч]] абследаваў 6 м<sup>2</sup> каля царквы. Культурны пласт на краі пагорка каля 1,5 м, утрымліваў шматлікія фрагменты кафлі [[XVII]] ст. (развал печы), керамічнага посуду (самыя раннія з іх [[XIV]]—[[XV]] стст.), шкляных квартаў. Сабрана больш за 500 фрагментаў зялёнапаліванай кафлі, большасць з іх мае выявы дзяржаўных гербаў [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]], [[Карона Каралеўства Польскага|Польскага каралеўства]] і нявызначанага геральдычнага знака, які нагадвае дзядоўнік<ref name="АБЭ">Краўцэвіч, А. К. Лаўрышаўскі манастыр / А. К. Краўцэвіч // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя: у 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. Т. 2: Л — Я. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2009. — 492, [1] c. — С. 10. — ISBN 978-985-11-0354-2.</ref>. З 2011 г. даследаванні вялі [[Лаўрышаўскія археалагічныя экспедыцыі]].
 
== [[Гісторыя Беларусі|Гісторыя]] ==
Радок 89 ⟶ 86:
У 1836 г. манастыр быў зачынены, а храм прызначаны прыходскім. У 1839 г. пераведзены ў [[Праваслаўе ў Беларусі|праваслаўе]]. У канцы [[XIX стагоддзе|ХIX ст.]] перабудаваны пад праваслаўны.
 
У [[1939]] г. у [[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]] [[Паход Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь і Украіну, 1939|прыйшла савецкая ўлада]]. Храмы ў іншых вёсках вакол Лаўрышава былі зачынены, аднак старадаўнюю манастырскую царкву [[бальшавікі]] не кранулі. Зараз тут бачаць у гэтым нябеснае заступніцтва [[Прападобны|прп.]] Елісея Лаўрышаўскага. У 2007 г. быў узноўлены Лаўрышаўскі манастыр, а ў [[люты]]м 2010 г. лаўрышаўскі храм увайшоў у састаўсклад манастыра.
 
Пастановай [[Савет міністраў Рэспублікі Беларусь|Савета міністраў Рэспублікі Беларусь]] ад [[2 жніўня|02.08.]][[2016]] № 607 царкве нададзены [[Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь|статус гісторыка-культурнай каштоўнасці]] катэгорыі 3 ([[Вобласць, адміністрацыйная адзінка|рэгіянальнага]] значэння)<ref>[http://www.pravo.by/upload/docs/op/C21600607_1471035600.pdf Пастанова Савета міністраў Рэспублікі Беларусь 02.08.2016 № 607.]// pravo.by.</ref>.
Радок 105 ⟶ 102:
У двары храма знаходзяцца некалькі пахаванняў 2-ой паловы [[XIX стагоддзе|XIX]] — пачатку [[XX стагоддзе|XX]] стст.
У [[1996]] г. у двары ўсталяваны [[помнік]] Елісею Лаўрышаўскаму, у выглядзе пліты з [[рэльеф]]най выявай святога ў поўны рост, стылізаваным надпісам «Прападобнаму Елісею [[ігумен]]у лаўрышаўскаму» і тэкстам трапара (кароткага песнапення) у яго [[гонар]] ([[Царкоўнаславянская мова|царкоўнаслав.]])
 
== Археалагічныя даследаванні ==
У [[1990]] г. [[Аляксандр Канстанцінавіч Краўцэвіч|А. К. Краўцэвіч]] абследаваў 6 м<sup>2</sup> каля царквы. Культурны пласт на краі пагорка каля 1,5 м, утрымліваў шматлікія фрагменты кафлі [[XVII]] ст. (развал печы), керамічнага посуду (самыя раннія з іх [[XIV]]—[[XV]] стст.), шкляных квартаў. Сабрана больш за 500 фрагментаў зялёнапаліванай кафлі, большасць з іх мае выявы дзяржаўных гербаў [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]], [[Карона Каралеўства Польскага|Польскага каралеўства]] і нявызначанага геральдычнага знака, які нагадвае дзядоўнік<ref name="АБЭ">Краўцэвіч, А. К. Лаўрышаўскі манастыр / А. К. Краўцэвіч // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя: у 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. Т. 2: Л — Я. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2009. — 492, [1] c. — С. 10. — ISBN 978-985-11-0354-2.</ref>. З 2011 г. даследаванні вялі [[Лаўрышаўскія археалагічныя экспедыцыі]].
 
== Свяшчэннаслужыцелі (XVI — пачатак XX ст.) ==