Генацыд армян: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі Тэгі: першае рэдагаванне Візуальны рэдактар |
Адхілена апошняя 1 змена (Trans9021) і адноўлена версія 3593299 Artsiom91 |
||
Радок 179:
|}
Даследаванні дапамогі армянам з боку мусульман абцяжараныя, бо дапамога армянам у многіх выпадках каралася смерцю і, адпаведна, хавалася. Тым не менш, вядомыя шматлікія выпадкі выратавання армянскіх дзяцей турэцкімі сем’ямі, а таксама выпадкі пратэстаў асманскіх чыноўнікаў, якія адмаўляліся браць удзел у забойствах армянскага насельніцтва. Супраць дэпартацыі армян выступілі кіраўнік горада [[Алепа]] {{нп3|Мехмед Джаляль-бей|Мехмед Джаляль-бей|ru|Мехмед Джеляль-бей}}, які заявіў, што армяне бароняцца і што права жыць — натуральнае права кожнага чалавека, і забараніў любыя рэпрэсіі супраць армянскага насельніцтва, а таксама губернатары [[Смірна|Смірны]] Рамі-бей і [[Эдырнэ|Адрыянопаля]] Хаджы Адыл-бей. Джаляль-бей у чэрвені [
Прадстаўнікі саюзнага туркам нямецкага боку ў большасці пасіўна патуралі рэпрэсіям супраць армян. Нямецкі пасол барон фон Вангенхайм, нягледзячы на падрабязную карціну, што паказвалася яму консуламі, пратэставаў толькі супраць дробных парушэнняў. І толькі трэці, пасля фон Вангенхайма, нямецкі пасол граф фон Вольф-Метэрніх ацаніў дзеянні [[Іціхат]] як шавінізм, скіраваны на знішчэнне армян. Нямецкі місіянер [[Іаганес Лепсіус]] здолеў наведаць Стамбул у [[1915]] годзе, аднак яго просьбы да Энвера пра абарону армян засталіся без адказу. Па вяртанні ў [[Германія|Германію]] Лепсіус без асаблівага поспеху спрабаваў прыцягнуць грамадскую ўвагу да становішча армян у Турцыі. Доктар {{нп3|Армін Вегнер|Армін Вегнер|en|Armin T. Wegner}}, які служыў у Турцыі пры фельдмаршале фон Гольцы, сабраў вялікі архіў фатаграфій. Яго фатаграфія армянскай жанчыны, якая ідзе пад турэцкім канвоем, стала адным са знакаў генацыду армян. У [[1919]] годзе Вегнер напісаў ліст прэзідэнту [[ЗША]] Вільсану, у якім паведаміў вядомыя яму падрабязнасці знішчэння армян. Марцін Ніпаж ({{lang-de|Martin Niepage}}), нямецкі выкладчык тэхнічнай школы ў Алепа, у кнізе 1916 года пакінуў апісанні варварскіх забойстваў армян<ref name="The Armenian People from Ancient to Modern Times-2-267-271" />.
|