Генрых Латвійскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Біяграфія: вікіфікацыя
→‎Біяграфія: вікіфікацыя
Радок 53:
[[Выява:Henriku kroonika papp.jpg|250px|thumb|Старонка копіі «Хронікі Лівоніі»]]
[[Файл:Rubenes baznīca 2000-04-29.jpg|250px|міні|Царква ў {{нп3|Рубэнэ||lv|Rubene}}, дзе ў 2000 годзе была знойдзена меркаваная магіла Генрыха Латвійскага]]
Этнічная прыналежнасць Генрыха аспрэчваецца: [[Андрэйс Пумпурс|Андрэйс Пумпур]] у эпасе «{{нп3|Лачплесіс||ru|Лачплесис}}[[Лачплэсі]]», а ўслед за ім латвійская гістарыяграфія першай паловы XX стагоддзя на чале з {{нп3|Арвед Швабэ|Арведам Швабэ|ru|Швабе, Арвед}} настойвала на тым, што Генрых быў латышом<ref name="Chronicler">Linda Kaljundi, Kaspars Kļaviņš. The Chronicler and the Modern World: Henry of Livonia and the Baltic Crusades in the Enlightenment and National Traditions // Crusading and Chronicle Writing on the Medieval Baltic Frontier: A Companion to the Chronicle of Henry of Livonia / Edited by Marek Tamm, Linda Kaljundi and Carsten Selch Jensen. — Ashgate Publishing, Ltd., 2011. — [http://books.google.ru/books?id=29nXNAk3nL4C&pg=PA445 P. 445—449]. {{ref-en}}</ref> (магчыма, узятым у дзіцячым узросце на выхаванне немцамі), аднак у самой «Хроніцы» Генрых паслядоўна ўжывае займеннік «мы», кажучы пра немцаў.
 
Выхоўваўся ў манастыры {{нп3|Аўгусцінскі ордэн|аўгусцінцаў|ru|Августинский орден}} {{нп3|Зегеберг||ru|Зегеберг}} на гары [[Сегэ]] ў [[Гольштэйн|Галштыніі]]. У [[1205]] годзе Генрых юнаком трапіў у [[Горад Рыга|Рыгу]]<ref name="БС"/> і пазней пачаў [[Місіянерства|місіянерскую]] дзейнасць у [[Лівонія|Лівоніі]]. У 1208 годзе ён быў пасвечаны [[епіскап]]ам [[Альбрэхт Буксгеўдэн|Альбертам]] у сан святара, атрымаў прыход у {{нп3|Рубенэ||lv|Rubene}} (''Папендорф'', {{lang-de|Ymera}}), які знаходзіцца ў 12 км на поўнач ад [[Горад Цэсіс|Вендэна]], які пазней быў падараваны яму ў [[феод|леннае]] валоданне.