Мікалай Юр’евіч Глябовіч: Розніца паміж версіямі

'''Мікалай Глябовіч''' герба [[Герб «Ляліва»|«Ляліва»]] (пам. 1514) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч, [[староста]] [[дарагічын]]скі і [[слонім]]скі.

У часы [[Літоўска-маскоўская вайна 1500-1503|літоўска-маскоўскай вайнвайны]]ы ў 1500 годзе Глябовіч змагаўся пад камандаваннем [[Канстанцін Астрожскі|Канстанціна Астрожскага]] і належаў да так званых пярэдніх атрадаў, якія разам з атрадамі смаленскага старосты [[Станіслаў Кішка (гетман літоўскі)|Станіслава Кішкі]] супрацьстаялі галоўнай арміі [[Іван III|Івана III]], якая падступіла да [[Смаленск]]а. Прайграўшы [[Бітва пры Ведрашы|бітву пры Ведрашы]], Глябовіч разам з Астрожскім і іншымі рыцарамі [[ВКЛ|Літвы]] патрапілі ў палон, у якім ён, хутчэй за ўсё, заставаўся да 1511 года. Пакінуў яго адным з апошніх. Верагодна, што на такі доўгі перыяд палону паўплывала вельмі негатыўнае стаўленне [[Васіль III|Васіля III]] да бацькі Мікалая, Юрыя Глябовіча, ваяводы смаленскага, вядомага камандуючага на літоўска-маскоўскай мяжы.

У 1513 годзе Глябовіч і яго бацька прынялі ўдзел у адбіцці [[Аблога Смаленска (1513)|аблогі Смаленска]]. У гэты перыяд ён прадаў ільвіную долю сваёй сямейнай маёмасці і меў вялізарныя даўгі з-за ваенных тратаўтрат. Пра гэта сведчыць той факт, што нават пасля яго смерці купцы з [[Варшава|Варшавы]] запатрабавалі свае даўгі. Глябовіч памёр у 1514 годзе ад ранаўран, якія атрымаў, верагодна, падчас [[Аблога Смаленска (1514)|аблогі Смаленска]].

[[Катэгорыя:ВаенныяСтаросты Рэчы Паспалітайдрагічынскія]]