Пётр Паўлавіч Ганскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 6:
|шырыня = 200 px
|загаловак = Аўтапартрэт у 1930-я гады
|дата нараджэння = [[1 сакавіка]] [[1867]]
|месца нараджэння =
|месца нараджэння = [[Мыкалаіўка (Шыраеўскі раён)|Ганскае]], цяпер у [[Шыраеўскі раён|Шыраеўскім раёне]], [[Адэская вобласць|Адэскай вобласці]] [[Украіна|Украіны]]
|дата смерці = [[27 лістапада]] [[1942]]
|месца смерці =
|месца смерці = [[Ле Дара]], [[Дэпартаменты Францыі|дэпартамент]] [[Верхняя В’ена]], [[Новая Аквітанія]], [[Францыя]]
|грамадзянства = [[Расійская імперыя]]<br>[[Францыя]]
|нацыянальнасць =
|жанр = [[Пейзаж|пейзаж]], [[Партрэт|партрэт]], [[Жанравы жывапіс|жанравы жывапіс]]
|вучоба =
|вучоба = [[Імператарская Акадэмія мастацтваў|Імператарская Акадэмія мастцтваў]], [[Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў]]
|стыль = [[Імпрэсіянізм|імпрэсіянізм]]
|працы =
Радок 20:
|уплыў на =
|узнагароды =
|вікісховішча = Category:Petr Pavlovich Gansky
}}
'''Пётр Паўлавіч Ганскі''' ({{ДН|1|3|1867}}, {{МН|Ганскае||[[Мыкалаіўка (Шыраеўскі раён)}}|Ганскае]], [[Херсонская губерня]], [[Расійская імперыя]] — {{ДС|27|11|1942}}, {{МС|[[Ле Дара||Ле Дара}}]], [[Верхняя В’ена]], [[Францыя]]) — мастак-імпрэсіяніст канца XIX — пачатку XX стагоддзя.
 
== Біяграфія ==
Пётр Ганскі нарадзіўся ў шляхецкай сям’і [[Род Ганскіх|Ганскіх]] у сяле Ганскае (цяпер [[Мыкалаіўка (Шыраеўскі раён)|МікалаеўкаМыкалаіўка]]) [[АнаньіўАнаньеўскі павет|Ананьеўскага]] павета]] [[Херсонская губерня|Херсонскай губерні]] [[1 сакавіка]] [[1867]] года. Бацька, Павел Пятровіч Ганскі, працаваў дырэктарам земскага банка [[Херсонская губерня|Херсонскай губерні]]. Пачынаючы з [[1870]] года сям’я вялікую частку года праводзіць у [[Адэса|Адэсе]]. у гэтым жа годзе там нарадзіўся яго малодшы брат, [[Аляксей Паўлавіч Ганскі]] — у будучым вядомы [[Астраномія|астраном]].
 
Пачатковую мастацкую адукацыю Пётр Ганскі атрымаў на курсах пры [[Елісаветград]]скім земскім рэальным вучылішчы. З 1885 па 1889 год ён быў вольным слухачом [[Імператарская Акадэмія мастацтваў|Імператарскай Акадэміі мастацтваў]], затым адправіўся ў [[Парыж]], каб працягнуць мастацкую адукацыю ў [[Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў|Нацыянальнай вышэйшай школе прыгожых мастацтваў]] у французскага жывапісца [[Жан-Леон Жэром|Жана-Леона Жэрома]].
 
Мастак жыве ў Францыі, але рэгулярна вяртаецца ў Адэсу на розныя выставывыстаўкі. З 1890 года ён удзельнічаў ва ўсіх выставахвыстаўках Таварыства паўднёварускіх мастакоў, а з 1894 года ён стаў сябрам гэтага таварыства. Таксама прымаў удзел у Веснавых выставахвыстаўках Акадэміі мастацтваў, выставахвыстаўках Таварыства Незалежных мастакоў у Адэсе, Таварыства французскіх мастакоў і Таварыства Незалежных ў Парыжы. Быў знаёмы з [[Іван Бунін|Іванам Буніным]] і яго жонкай. У сваіх дзённіках апошняя называла мастака «першым рускім [[Імпрэсіянізм|імпрэсіяністам]]» і лічыла заўзятым [[Антысемітызм|антысемітам]].
 
[[Рэвалюцыя 1917 года ў Расіі|Падзеі 1917 года]] засталі Пятра Ганскага у [[Адэса|Адэсе]]. Сямейны маёнтак Ганскіх быў разгромлены, а сам ён быў прысуджаны [[Бальшавікі|бальшавікамі]] да расстрэлу. Па словах самога Пятра Ганскага, пазбегнуць пакарання яму ўдалося дзякуючы ўваходжанню ў Адэсу [[Добраахвотніцкая армія|Добраахвотніцкай арміі]] [[Дзянікін]]а. Аднак апублікаваныя ў апошнія гады дакументы (у прыватнасці пратаколы допытаў арыштаваных па адной справе з Пятром Ганскім асобаў) служаць частковым пацвярджэннем іншай версіі — Пятра Ганскага з рук [[Бальшавікі|бальшавікоў]] выкупілі, а ўсе астатнія, хто праходзіў з ім па справе, верагодна, былі расстраляныя бальшавікамі. Эвакуяваўся з [[Адэса|Адэсы]] ў пачатку [[1920]] года разам з [[Добраахвотніцкая армія|добраахвотніцкай арміяй]].
 
З [[1920]] года назаўжды пасяліўся ў [[Францыя|Францыі]], дзе жыла яго сястра, Сафія Быстрыцкая з мужам Уладзімірам Быстрыцкім і дачкой Кірай. У [[1920]] годзе некаторы час пражываў у [[Парыж]]ы на вуліцы [[Віктор Гюго|Віктора Гюго]], дом 67, працягваў працаваць, удасканальваў сваё майстэрства. У [[1922]] годзе пачаў вывучаць [[Тэалогія|тэалогію]] ў [[Ліён]]е. У [[1928]] годзе ён прыняў святарскі сан, стаўшы святаром [[Ордэн езуітаў|Ордэна езуітаў]], а пазней пастрыгся ў [[Манах|манахі]]. Яго сяброўства і перапіска з [[Мікалай Рэрых|Мікалаем Рэрыхам]] спрыяла распаўсюджванню [[Пакт Рэрыха|Пакта Рэрыха]] сярод прэлатаў [[Каталіцкая Царква|каталіцкай царквы]], а затым і падпісанне гэтага дакумента [[Папа рымскі|Папам рымскім]] [[Пій XI (Папа Рымскі)|Піем ХІ]]. За некалькі год да смерці яму быў наданы сан [[Кардынал-дыякан|кардынала-дыякана]]. Стаўшы каталіцкім святаром, Пётр Ганскі да канца жыцця не пакідаў заняткаў жывапісам, да прыняцця манаства актыўна дапамагаў уцекачам з тэрыторыі былой [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] у [[Францыя|Францыі]].
 
Пётр Ганскі памёр у [[1942]] годзе ў [[Манастыр|манастыры]] ў мястэчку [[Ле Дара]], дзе і быў пахаваны. Пасля сябе ён пакінуў вялікі архіў, цэлы шэраг манускрыптаў, рукапіс фантастычнага рамана «Чырвоная зорка». Большая частка архіва захоўвалася ў яго сястры і пляменніцы (Сафіі і Кіры Бістрыцькіх), пасля смерці апошняй у пачатку 1990-х гадоў яе стрыечныя сёстры вывезлі архіў у [[Талін]]. У [[1994]] годзе [[Адэскі мастацкі музей|Адэскаму мастацкаму музею]] яны перадалі больш за трыццаць яго жывапісных работ, у [[2004]] годзе — яшчэ сорак. Такім чынам сфармавалася буйнейшая музейная калекцыя работ Пятра Ганскага — сёння у фондах Адэскага мастацкага музея захоўваюцца 84 працы мастака.
 
Сёння творы Пятра Ганскага ўпрыгожваюць [[Адэскі мастацкі музей]], [[Нацыянальны мастацкі музей Украіны]], [[Мікалаеўскі мастацкі музей імя В.В. Верашчагіна]], Дом рускага замежжа імя А. Салжаніцына і прыватныя калекцыі ў [[Адэса|Адэсе]], [[Кіеў|Кіеве]] і [[Талін]]е. У музеі [[Пулкаўская абсерваторыя|Пулкаўской абсерваторыі]] захоўваюцца партрэт выбітнага французскага астранома [[П'ерП’ер ЖансэнЖансен|П’ера ЖансэнаЖансена]], напісаны Пятром Ганскім ў 1904 годзе, і партрэт [[Аляксей Паўлавіч Ганскі|Аляксея Паўлавіча Ганскага]].
 
== ВыставыВыстаўкі ==
* 13 кастрычніка — 6 лістапада 2014 года — [[Рыйгікогу]], [[Талін]];
* 15 снежня 2015 года — 13 сакавіка 2016 года — Дзяржаўны музей-інстытут сям’і Рэрыхаў, [[Санкт-Пецярбург]];
Радок 47:
* 17 лютага — 1 красавіка 2017 года — [[Адэскі мастацкі музей]], [[Адэса]] (да 150-годдзя са дня нараджэння мастака).
 
{{DEFAULTSORT:Ганскі Пётр Паўлавіч}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Род Ганскіх|Пётр Паўлавіч]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Адэскай вобласці]]
[[Катэгорыя:Мастакі Расіі]]
[[Катэгорыя:Мастакі Украіны]]