Касцёл Святой Ганны (Гарадзішча): Розніца паміж версіямі

У 1662 годзе быў пабудаваны драўляны кляштар бенедыктынаў з касцёлам. Касцёл быў фарным (парафiяльным), у 1671 годзе вiленскiм бiскупам [[А.Аляксандр Казімір Сапега|Аляксандрам Казімірам Сапегам]]й была створана Гарадзiшчанская парафiя.

У сярэдзiне [[XVII стагоддзе|XVII стагоддзя]] пачалося будаўнiцтва мураванага касцёла, якi будавалi на працягу 30 годгадоў на сродкi кляштара. У 1775 годзе адбылася кансекрацыя святынi пад тытулам [[Святая Ганна|святой Ганны]]. Адначасова з касцёлам разбудоўваўся i кляштарны комплекс, да канца XVII стагоддзя быў змураваны двухпавярховы жылы корпус.

Пасля [[Паўстанне 1863—1864 гадоў|паўстання Калiноўскага ў 1863—1864 гадах]], паўстала пытанне аб скасаваннi кляштара. 24 лiпеня 1865 года кляштар быў злiквiдаванылiквiдаваны, манахi былi вымушаны пакiнуць мястэчка, а маёмасць была разрабавана. Былы кляштар быў прададзены за невялiкiя грошы ва ўзнагароду за служэнне кiраўнiку мiнскай службовай палаты Дэ ля Гардзi (рускi генерал шведскага паходжання) пад «снос или переделку в жилое помещение для совершенного изменения настоящего наружного вида костельного здания».

Улетку 1899 года касцёл і кляштарныя будынкі былі прададзеныя на цэглу. Корпус быў разабраны, а разабраць будынак касцёла перашкодзіла каталіцкая грамада і парафіяне, якія паўсталі на абарону былой святынi. У касцёле паспелi разабраць толькі бабінец і вежачку. Цэгла, як паведамляюць дакумантыдакументы, пайшла на стварэнне камянiц у [[Пінск]]у.

У 1903 годзе маёнтак перайшоў ва ўласнасць памешчыка праваслаўнага веравызнання В. Тэадаровiча. 18 лістапада 1905 года, які патрымаўпадтрымаў жаданне аднавіць касцёл. Ксендз18 лістапада 1905 года ксёндз Іваноўскі, які прыбыў з Пінска, здзейсніў набажэнства і асвячэнне храма. Праз нейкі час касцёл быў зноўку зачыненызакрыты пад выглядам яго «дрэннага стану». У 1909 годзе мінскі губернскі архітэктар Дабралюбаў зрабіў агляд будынка, але нягледзячы на станоўчую ацэнку тэхнічнага стану, касцёл яшчэ доўгі час заставаўся зачыненымзакрытым, пакуль у 1914 годзе не быў выкуплены каталікамі. У 1920-х гадах будынак касцёла быў рестаўраванырэстаўраваны па праекце архітэктара Пшыбылоўскага.

У 1944 годзе перад адступленнем нямецкіх войскаў, касцёл быў узарваны. Пасля [[Другая сусветная вайна|вайны]] некаторы час захоўваліся парэшткі брамы-званiцы, кляштарнай мураванай агароджы і іншых будынкаў, але паступова яны былі ўтылізаваныя на будматэрыялы.